[ad_1]
اعتراضات مجدد در حمایت از رهبر مخالف زندانی الکسی ناوالنی روز یکشنبه ده ها هزار نفر را به خود جلب کرد. حداقل در 80 شهر روسیه تظاهرات برگزار شد. به نشانه عصبی شدن شدید و نگرانی از اعتراضات ، کرملین بار دیگر جنگ سختی را در پیش گرفت: بیش از 4000 نفر دستگیر و کل ایستگاه های مترو مسکو در جریان اعتراضات بسته شدند.
ناوالنی روز سه شنبه به اتهام نقض شرایط آزمایشی به اتهام کلاهبرداری در سال 2014 در دادگاه حاضر خواهد شد. وی می تواند به حبس تا سه سال و نیم محکوم شود.
گزارش شده است که اعتراضات روز یکشنبه نسبت به هفته قبل کمتر بود. مانند گذشته ، همه شعارها به اصرار بر آزادی ناوالنی و خواستار برکناری پوتین محدود بود. این اعتراضات مورد حمایت نیروهای مختلف سیاسی قرار گرفته است ، از جمله گرایش های سلطنتی ، تشکل های ملی گرای راست افراطی و گرایش های شبه چپ مانند جنبش سوسیالیستی پابلو روسیه.
اعتقاد بر این است که حزب کمونیست استالین روسیه (KPRF) که مدتها ستون اصلی رژیم پوتین بوده است ، به دلیل ناوالنی در آستانه جدایی است. نسخه آنلاین Gazeta.Ru خاطر نشان کرد که این مهمانی در هرج و مرج است. رهبر رسمی آن ، گنادی زیوگانف ، همچنان به حمایت از پوتین و تقبیح ناوالنی به عنوان “عامل خارجی” ادامه می دهد ، در حالی که بال بالنده در اطراف والری راشکین آشکارا پشت ناوالنی متحد می شود. حزب کمونیست متحد روسیه استالین (OKP) از داریا میتینا ، که وب سایت سوسیالیست جهانی چند سال پیش به عنوان نماینده کرملین به نمایش گذاشته شد ، همچنین اعتراضات را رسما تایید کرد.
وزارت خارجه روسیه با انتشار بیانیه ای در فیس بوک ، ایالات متحده را به تشویق اعتراضات متهم کرد ، به عنوان بخشی از استراتژی مشخص شده در گزارش سال 2019 شرکت RAND ، یک مرکز تحقیقاتی که تأثیر قابل توجهی در سیاست خارجی واشنگتن در گذشته داشته است. این گزارش ترکیبی از یک سری تحریکات سیاسی خارجی ، نظامی ، اقتصادی و داخلی را به عنوان بخشی از “کارزار عدم تعادل دشمن ، پیشنهاد روسیه برای رقابت در مناطق یا مناطقی که ایالات متحده از مزیت رقابتی برخوردار است ، پیشنهاد می کند و باعث گسترش نظامی “. یا نگرش اقتصادی و یا باعث از دست رفتن رژیم اعتبار و نفوذ داخلی و / یا بین المللی. “
شکی نیست که هم امپریالیسم آمریکا و هم آلمان از این اعتراضات و به ویژه ناوالنی در تلاش برای بی ثبات کردن رژیم پوتین حمایت کردند. ناوالنی شخصیتی بسیار راستگرا است و روابط مستند آن با واشنگتن و راست افراطی روسیه وجود دارد – روابطی که هرگز تسلیم نمی شود و نمی خواهد پنهان کند. کل ماجرای “مسمومیت” ناوالنی توسط کرملین ، که به طور گسترده توسط مطبوعات بورژوازی در غرب منتشر شد ، پر از تناقض بود.
این ویدئو که گفته می شود کاخی از دریای سیاه متعلق به پوتین را به نمایش می گذارد ، در حالی که ناوالنی در آلمان بود فیلمبرداری شده است و اکنون بیش از 100 میلیون نفر آن را تماشا می کنند. ناوالنی و هواداران امپریالیستی اش با این ویدئو بدون شک سعی کردند خشم عظیم را در سطوح سرسام آور نابرابری اجتماعی لمس کنند. کرملین با این استدلال که آرکادی روتنبرگ ، الیگارشی و جودوی بسیار منفور پوتین ، صاحب قصر است ، سعی در جلوگیری از این فیلم داشت.
بحران سیاسی در روسیه ، اختلافات فزاینده درون الیگارشی و دولت را فقط می توان در زمینه گسترده تر تاریخی و بین المللی آن درک کرد. مانند همه دنیا ، بیماری همه گیر COVID-19 جامعه روسیه را به شدت بی ثبات کرده است. رژیم پوتین که مانند “همتایان بین المللی خود” سیاست “مصونیت گله” را دنبال می کند ، مسئولیت کامل ده ها هزار ناشنوا و ویرانی های اجتماعی ده ها میلیون نفر را بر عهده دارد. در کل ، سال گذشته نیم میلیون نفر در روسیه جان خود را از دست داده اند که مهمترین کاهش جمعیت در 15 سال گذشته است.
این ویرانی های اجتماعی و انسانی به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و با دهه ها ریاضت اقتصادی ، تخریب سیستم مراقبت های بهداشتی و سایر خدمات اجتماعی و دلسردی عمومی مردم از زمان فروپاشی استالین در اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 شدت گرفت. سایر کشورها به دلیل کمبود تجهیزات محافظت شخصی و به طور کلی شرایط نامناسب کار.
طبق ارقام رسمی ، 4.4 میلیون نفر در سال گذشته بیکار بودند که تقریباً 25 درصد افزایش یافته است (یا 1 میلیون نفر) در مقایسه با سال 2019. بیش از نیمی از آنها هیچ گونه مزایای بیکاری دریافت نمی کنند و این میلیون ها و خانواده هایشان را به تنهایی ترک می کنند. سرنوشت برنامه رقت انگیز وزارت کار ، که به تازگی اعلام شده است ، قول می دهد فقط 400000 نفر از آنها را به نوعی استخدام کند. حداقل 19.6 میلیون نفر از جمعیت 140 میلیونی اکنون رسماً فقیر قلمداد می شوند.
این تعداد بدون شک نشان دهنده دست کم گرفتن ناخوشایند سطح ناامیدی اجتماعی است که در اکثریت قریب به اتفاق طبقه کارگر حاکم است. بیش از یک سوم کارگران از دست دادن درآمد خبر می دهند و 15 درصد آنها حداقل 20 درصد از دست دادن درآمد دارند. با توجه به دستمزد فقر که اکثر کارگران قبل از همه گیری به دست می آوردند ، چنین افت درآمد برای میلیون ها نفر ویرانگر است. تعداد قابل توجهی از بازنشستگان و کارگران توانایی خرید مواد غذایی در مغازه ها را ندارند ، در عوض مجبور می شوند با چیدن قارچ در جنگل و تهیه سبزیجات خود هزینه زندگی خود را تأمین کنند.
در همین زمان ، 1 درصد ثروتمندترین افراد در روسیه توانستند ثروت متمرکز در دستان آنها در طی همه گیری را به 50 درصد ، بسیار بالاتر از میانگین 44 درصد جامعه بین المللی ، افزایش دهند. حتی قبل از همه گیری ، روسیه به ناهموارترین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شده بود: در سال 2017 ، صدمین سالگرد انقلاب اکتبر ، 10 درصد ثروتمندترین روس ها 89 درصد از ثروت این کشور را در اختیار داشتند. ده ثروتمند الیگارشی در سال 2020 دارایی کل 151.6 میلیارد دلار داشتند. خشم اجتماعی و سیاسی عظیمی در بین جمعیت گسترده کارگر نه تنها برای رژیم پوتین بلکه برای کل سیستم اجتماعی موجود وجود دارد.
در این شرایط ، تصادفی نیست که اصطلاح “سرمایه داری” از هر ماده و بیانیه ای در مورد اعتراضات ناوالنی کاملاً ممنوع است. پرسش از ثروت شخصی پوتین توسط رسانه های بورژوازی و طرفداران سیاسی ناوالنی به عنوان گناه انسان و “فساد” وی توصیف می شود ، نه به عنوان نتیجه ترمیم سرمایه داری. در همین حال ، واقعیتی که یکی از بزرگترین عملیات غارتگری در تاریخ گذشته در مارس گذشته با نجات گسترده شرکتهای بزرگ صورت گرفت – نجاتی که کارگران با “جان خود” در “کارزار بازگشت به کار” پرداختند ، در حالی که افرادی مانند الون ماسک می توانستند جمع کنند بیش از 185 میلیارد دلار – هرگز ذکر نشده است. همین پویایی عینی – نیاز به استخراج ارزش اضافی از طبقه کارگر برای اطمینان از سود طبقه حاکم – همچنین در قلب کارزار بازگشت به کار در روسیه و از سرگیری زودرس کارخانه ها است.
آنچه مشترک همه نیروهای سیاسی مسلط روسیه است ، چه پیرامون پوتین و چه ناوالنی متحد باشند ، حمایت بی دریغ آنها از سرمایه داری و ملی گرایی شدید است. آنچه بیش از همه از آن می ترسند مداخله طبقه کارگر در زندگی اجتماعی و سیاسی بر مبنای مستقل و بین المللی است. با این حال ، چنین مداخله ای در دستور کار است و در واقع در ایالات متحده و در سطح بین المللی ظاهر می شود. س criticalال مهم اکنون آماده سازی سیاسی او از طریق جذب سوابق جنبش تروتسکیست است ، که با خیانت استالین به انقلاب اکتبر 1917 و مبارزه برای بخشی از کمیته بین المللی چهارمین انترناسیونال در روسیه مخالفت کرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ارزیابی تروتسکیستی از استالینیسم و تجزیه اتحاد جماهیر شوروی ، به WSWS مراجعه کنید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی .
[ad_2]