[ad_1]
تلاش برای کودتای فاشیستی در ایالات متحده در 6 ژانویه ، که توسط دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریکا ترتیب داده شد و هدف آن لغو نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته بود ، پرورش نیروهای راست افراطی توسط برخی از نخبگان حاکم در سطح بین المللی را برجسته کرد.
این تحول علیه مخالفت فزاینده اجتماعی و سیاسی طبقه کارگر است که هدف آن تغییر سیاست رسمی حتی بیشتر به راست و همراه با روی آوردن به اشکال استبدادی حکومت است. این در پاسخ به طوفان در پایتخت ایالات متحده توسط عناصر تشکیلات سیاسی و رسانه ای استرالیا نشان داده شد.
نخست وزیر ملی لیبرال ، اسکات موریسون و معاون وی ، مایکل مک کورماک ، بارها از محکوم کردن تحریک ترامپ به تلاش برای کودتا خودداری کرده اند. وزرای عالی دولت در مورد تلاش فاشیست ها برای لغو نتیجه انتخابات چیزی نگفتند. در عوض ، آنها علیه تعلیق حساب توییتر ترامپ صحبت کردند و آن را به عنوان نقض جدی حقوق دموکراتیک معرفی کردند.
این موضع یک درخواست صریح برای ایجاد یک فضای راست گرایانه افراطی است که طی دهه گذشته به طور فزاینده ای در سیاست های رسمی ادغام شده است.
این را مواضع طرفداران دولت کریگ کلی و جورج کریستنسن نشان می دهند. ماهها ، هر دو با پشتیبانی از دروغهایی که برای توجیه تلاش برای کودتا پشتیبانی می کردند ، ادعاهای دروغ ترامپ درباره انتخابات سرقت شده را تکرار می کردند. از تاریخ 6 ژانویه ، هیچ یک از ترامپ منصرف نشده اند. بلکه بدون سرزنش و محکومیت موریسون ، آنها نظریه توطئه پوچ را مبنی بر اینکه حمله به کاپیتول توسط “مارکسیستهای پنهان” و فعالان ضد فاشیست انجام شده ، تبلیغ کردند.
کریستنسن ، نماینده حزب ملی در شمال کوئینزلند ، با سازمانهای راست افراطی ارتباط دیرینه دارد. او یک بار در Convict Report ، پادکستی به میزبانی کلیفورد جنینگز ، یک جوان لیبرال که بعداً به عنوان یک فاشیست آشکار شد ، ظاهر شد. در سال 2017 ، کریستنسن در عملکردی که توسط انجمن Q ضدمسلمان سازمان یافته بود ، با کین میلر ، رهبر وقت True Blue Crew ، یک باند خیابانی نژادپرست که به فعالان چپ و مهاجران حمله می کرد ، عکس گرفت.
کلی بیشتر سال گذشته را صرف تبلیغ اطلاعات غلط در مورد بیماری همه گیر COVID-19 کرده است. وی با تمرکز بر جنبش ضد انسداد جناح راست ، استفاده اجباری از ماسک برای کودکان را سو an استفاده توصیف کرد و به اشتباه ادعا کرد که داروهای مختلف موجود ، از جمله داروهای ضد عفونی کننده ، می توانند ویروس کرونا را درمان کنند.
کریستنسن و کلی غالباً در رسانه ها به عنوان چهره های عجیب و غریب معرفی می شوند که مواضع جناح راست آنها از اهمیت بیشتری برخوردار نیست. با این حال ، توسل آنها به یک حوزه انتخابیه خاص نشان دهنده تظاهرات ترامپ توسط سایر چهره های سیاسی و رسانه ای است.
آلن جونز ، صداوسیمای برجسته رادیو راست ، در ماه نوامبر پس از پیروزی ترامپ در انتخابات با تأیید گفت: “شرط بندی علیه دونالد ترامپ شجاعانه خواهد بود”. جونز از تلاش ترامپ برای لغو نتیجه حمایت كرد و بدون توجیه گفت كه این انتخابات “راهنمای هنر تقلب در رای دهندگان” است.
میراندا دیوین ، مفسر راست گرای روپرت مورداک ، NewsCorp ، حمله به پایتخت را ناراحت کرد. با این حال ، او دست اندرکاران کودتا را به عنوان قربانیان به تصویر کشید و آنها را در برابر میلیون ها نفری قرار داد که سال گذشته در اعتراضات علیه خشونت پلیس شرکت کردند.
Devine می نویسد ، کسانی که پایتخت را محاصره کردند ، “به سمت پلیس آجر پرتاب نکردند ، ساختمانهای پلیس را روی زمین نسوزاندند و عابران بی گناه را نیز بی جهت کتک نزدند. اما آنها کتاب را به سمت آنها پرتاب خواهند کرد ، زیرا دیگر جرمی که مرتکب می شوید مهم نیست بلکه شما کی هستید. “
به نوبه خود نمایندگان حزب خلق پائولین هانسون ، یک تیم راست گرا با نمایندگانی در پارلمان ایالت و فدرال ، تقریباً از تلاش کودتا حمایت کردند.
مارک لاتام ، رهبر One Nation در نیو ساوت ولز ، در تاریخ 9 ژانویه در توئیتی نوشت: “خواندن نخبگان رسانه ای ، که هیچ یک از آنها آمدن ترامپ را ندیده ، سرگرم کننده است ، اکنون این به چه معناست. این کودکان متکبر و متهم و چپ چپ ، نسبت به اینکه چگونه استکبار و نیاز شیدایی خود برای کنترل سایر افراد مقاومت در آنها ایجاد می کنند ، کور هستند. در میان خارجی ها ، روز به روز قویتر. “
لاتام از سال 2003 تا 2005 رهبر حزب کارگر فدرال بود. از آن زمان ، او به آرامی از مواضع ملی گرایی و ضد مهاجر کارگری حرکت کرد تا حمایت خود را از راست افراطی باز کند ، با توجه به محکومیت های تب و تاب “چپ”.
این فضای گسترده تر راست گرایانه باعث ایجاد سازمانهای آشکار فاشیست و نئونازی شد. به عنوان مثال شبکه ملی سوسیالیست (NSN) می گوید هدف آن “انقلاب سفید” است. در شبکه های اجتماعی ، NSN از “مردان سفیدپوست شجاع در واشنگتن” که به پایتخت حمله کردند ، استقبال کرد و گفت آنها “شعله ای روشن کردند که هرگز خاموش نخواهد شد” و “طلسم دشمن را برای همیشه شکستند”.
مطابق آنچه NSN توسط مطبوعات شركت ذكر شده است ، عمدتاً به عنوان انحراف شدیدی ارائه می شود. با این حال این امر مستقیماً از افزایش محبوبیت نیروهای راست افراطی توسط دستگاه های سیاسی و رسانه ای ناشی شد.
در سال 2015 ، گروه کوچکی از فعالان جناح راست دست به تظاهرات اعتراض آمیز زدند و زیر پرچم Recapture Australia قرار گرفتند. اگرچه تنها چند ده نفر یا حداکثر چند صد نفر در آن حضور داشتند ، اما این رویدادها به طور غیرمعمول در رسانه ها پوشش داده شد.
کریستنسن و دیگر سیاستمداران ملی لیبرال در برخی از مجامع سخنرانی کردند. این رویدادها بر اساس بیگانه ستیزی ضد اسلامی بود که از سال 2001 تحت عنوان “جنگ علیه تروریسم” متقلبانه توسط دولتهای پی در پی کارگری و لیبرال ملی گسترش یافته است.
سایر زمینه های چشم انداز فاشیستی استرالیا نیز به طور مستقیم از احزاب رسمی گرفته شد. اینها شامل حمایت از یک کارزار نژادپرستانه علیه “باندهای آفریقایی” ادعا شده در ملبورن ، به رهبری سیاستمداران ملی و کارگری لیبرال ، همراه با مطبوعات ، و تجلیل از نظامی گری استرالیا ، در میان “جشن” رسمی بزرگ صدمین سالگرد جنگ جهانی اول است. .
جبهه متحدان میهن پرستان (UPF) ، سازمانی شناخته شده در Reclaim Australia ، و رهبران آن ، بلر كاترل و تام سوول ، مصاحبه های رسانه ای را از شركت تلویزیونی استرالیا كه توسط بودجه دولت تأمین می شود و سایر آژانس ها دریافت كردند. این دو مرد ، که هر دو از هیتلر ابراز تحسین می کردند ، به عنوان ابراز “نگرانی جامعه” در مورد مهاجران مسلمان و “باندهای آفریقایی” به طور گسترده در مطبوعات به تصویر کشیده شد. از آن زمان ، Sewell آشکارا به عنوان یک نازی ظاهر شد و NSN را ایجاد کرد.
استرالیا که برگشته است و شاخه های آن با لباس های پوپولیست راست گرا ، مانند حزب هانسون برای یک ملت و حزب کاتر در استرالیا ارتباط برقرار کرده است. UPF پیش از اعلام استقلال ، به فریزر آنینگ ، نماینده هر دو حزب در پارلمان فدرال ، تبریک گفت. آنینگ در اولین سخنرانی پارلمانی خود خواستار “راه حل نهایی” “مسئله مهاجرت” شد – اشاره مستقیم به هولوکاست نازی ها.
گروههای راست افراطی نیز در احزاب لیبرال و ملی روابط برقرار کردند. در سال 2019 ، مشخص شد که گروهی از فاشیست ها با موفقیت “به” مدیر اجرایی شهروندان جوان نیو ساوت ولز “نفوذ کرده اند”. اینها شامل کلیفورد جنینگز است که قبلاً با کریستنسن مصاحبه کرده و از طرف مقامات ارشد برای پست های ارشد معرفی شده بود. هنگامی که این گروه ، که شامل نازی های قسم خورده بود ، کشف شد ، رهبر سابق ملی بارنبی جویس در ابتدا قبل از برداشتن اظهار نظر ، قرار گرفتن در معرض آنها را “شکار جادوگران مک کارتیست” توصیف کرد.
افزایش وزن سیاسی عناصر راست افراطی در حزب ملی لیبرال عاملی در انتصاب اسکات موریسون به عنوان نخست وزیر در کودتا در یک سالن حزب در آگوست 2018 بود. موریسون بلافاصله سعی در شناسایی خود با ترامپ داشت و بدون انتقاد فعالیت های کریستنسن و دیگران را تحمل کرد. هوادارانی که به دنبال تبدیل ائتلاف ملی لیبرال به جنبشی به سبک راست هستند.
خطرات ارتقا officially رسمی راست افراطی با حمله تروریستی فاشیست در سال 2019 توسط برنتون تارانت ، که منجر به کشته شدن 51 نفر و معلول 40 نفر در دو مسجد در کریستچرچ ، نیوزیلند شد ، برجسته شد. تارانتو در استرالیا متولد و بزرگ شد. او قبل از حمله کریستچرچ با سیول و دیگر مقامات UPF که سعی در جذب او داشتند به صورت آنلاین ارتباط برقرار کرده بود.
این پیوند در گزارش رسمی کشتار نیوزلند در ماه جاری تأیید شد. با این حال ، نهادهای سیاسی و رسانه ای ناشنوا در مورد روابط تارانتو در استرالیا و پیامدهای سیاسی آنها و همچنین آژانس های اطلاعاتی استرالیا سکوت کردند.
تهدید به خشونت راست گرایان با محکومیت اواخر سال گذشته فیلیپ گالئا ، شخصیت برجسته سابق در استرالیای تبلیغاتی ، به اتهامات تروریسم ، بیشتر مورد تأکید قرار گرفت. شواهد نشان می دهد که گالئا قصد داشت دفاتر سازمانهای چپ در ملبورن و همچنین تالار تجارت شهر را بمب گذاری کند.
سازمانهای راست افراطی پشتیبانی بسیار محدودی دارند. آنها فقط در نتیجه نارضایتی سیاسی گسترده از همه احزاب رسمی می توانند تجدید نظر کنند. اتحادیه های کارگری و کارگری مسئولیت اصلی را بر عهده دارند. از هم پاشیدگی آنها در جنبش کارگری ، که تا دهه 1980 وجود داشت و تحمیل چندین دهه تعدی به مشاغل ، دستمزدها و شرایط ، یک بحران اجتماعی و یک فضای سیاسی سمی را ایجاد کرد که فاشیست ها بر آن غارت کردند.
علاوه بر این ، سوابق موجود در ایالات متحده و استرالیا نشان می دهد که درگیری راست افراطی محصول ارتقا آنها توسط احزاب رسمی و رسانه های مستقر است که با حمایت از جنبش حاکمیت استبدادی قصد دارند خشم اجتماعی را به یک جهت ارتجاعی منحرف کرده و پایه ای را پرورش دهند که بتواند علیه مبارزات نوظهور طبقه کارگر بسیج شوند.
[ad_2]