[ad_1]
به عنوان عضوی از یک دولت بالقوه ائتلاف فدرال آلمان با سوسیال دموکرات ها و سبزها ، حزب چپ کاملاً از ادامه عملیات نظامی خارجی آلمان و بازسازی مجدد نیروهای مسلح حمایت خواهد کرد. هرکسی که در این مورد شک دارد باید مقاله “سیاست امنیتی چپ” نوشته ماتیاس هیون را بخواند. بین سالهای 2012 و 2017 ، هون رهبر امور فدرال حزب چپ بود و امروز به عنوان سخنگوی گروه چپگرای پارلمان در زمینه سیاست های امنیتی فعالیت می کند.
این روزنامه که در نوزدهم ژانویه منتشر شد ، از اسناد استراتژیک حمایت از بازسازی مجدد که توسط اتاق های فکر سیاست خارجی و وزارت دفاع تولید می شود ، قابل تشخیص نیست. از همه جنبه های اساسی ، از برنامه نظامی گری دولت ائتلاف بزرگ دموکرات های مسیحی / سوسیال دموکرات ها پشتیبانی می کند. هیون از ناتو دفاع می کند ، خواستار یک برنامه بزرگ تسلیحاتی برای نیروهای مسلح آلمان است و خواستار ارتش اروپا و مداخلات “بشردوستانه” بیشتر تحت رهبری آلمان است.
سند هون با این جمله آغاز می شود كه جهان “از نظر ژئوپلیتیك از نو” مرتب می شود و در نتیجه ، حزب چپ باید در دفاع از امپریالیسم آلمان حتی تهاجمی تر باشد. هیون می نویسد که حزب چپ دیگر قادر به “واکنش با رفلکس زانو یا پذیرفتن داستانهای کشورهای دیگر نیست” است. وی ادامه می دهد: ایالات متحده ، روسیه یا چین: در نهایت ، همه کشورها بر نفوذ ژئوپلیتیک و منافع اقتصادی متمرکز هستند و در نهایت همه مایل به نقض مقررات بین المللی به نفع خود هستند. این “برای سیاست چپ هرگز قابل قبول نیست”.
بحث هیون مطابق با خط رسمی سیاست خارجی آلمان است. یعنی ، در برابر درگیری های فزاینده بین قدرت های بزرگ ، که توسط همه گیری ویروس کرونا ایجاد می شود ، آلمان و اروپا باید یک سیاست خارجی مستقل امپریالیستی را توسعه دهند تا منافع ژئوپلیتیک و اقتصادی خود را با قاطعیت بیشتری در برابر روسیه و چین اعلام کنند ، اما قبل از همه در برابر اتحادیه ایالت ها. “اتحادیه اروپا [European Union] او باید درک کند که او یک بازیگر سیاسی با منافع ، اهداف و ارزشهای مستقل است و به همین ترتیب عمل می کند. این می تواند و به طور مکرر منجر به تضاد منافع ، از جمله با ایالات متحده شود “.
هیون سپس خواستار ایجاد حزب چپ به صراحت به عنوان یک حزب نظامی گرا شد. عبارات صلح طلبانه وی باید با یک دستور کار واقعی برای بازسازی مجدد و جنگ جایگزین شود. وی گفت: “وظیفه ای كه از این جهت برای حزب چپ حاصل می شود ، توافق جدی درمورد اهداف و روشهای سیاست امنیتی اروپا است.” “تقاضاهای منزوی برای صلح و خلع سلاح نزدیک به این نیست که اتحادیه اروپا را به یک بازیگر فعال در سیاست های امنیتی تبدیل کنیم. مردم انتظار بیشتری دارند. “
البته پیشنهادهای خاص هیون با دیدگاه افرادی که مخالف نظامی گری و جنگ پس از دو جنگ فاجعه بار جهانی قرن بیستم هستند مطابقت ندارد. بلکه با الزامات پرخاشگرانه ترین بخشهای پایتخت آلمان و اروپا همسو هستند.
در اینجا خلاصه ای از مهمترین نیازهای Höhn آورده شده است:
هیون مانند اعضای برجسته SPD و سبزها خواستار اتحادیه اروپا با ارتش خودش شد. هون نوشت: “تقریباً حاکمیت ملی منحصر به فرد در امور نظامی و تسلیحاتی تاکنون نمی تواند یک پاسخ دائمی چپ باشد”. “خواستار استقلال بیشتر استراتژیک اتحادیه اروپا از ایالات متحده به طور حتم توافق عمیق تری در مورد اتحادیه اروپا در مورد جنبه های سیاست امنیتی ایجاد می کند.” این شامل “در نهایت کنار گذاشتن حاکمیت ملی مستقل بر ارتش و جایگزینی حداقل قسمتهای مربوطه می شود. “از ارتشهای ملی با نیروهای مسلح متحد اروپا”.
سند حزب چپ به طور کامل تبلیغات رسمی در مورد نیروهای مسلح فرسوده و کاملاً ویران شده را توجیه می کند تا بزرگترین برنامه بازسازی مجدد از پایان جنگ جهانی دوم را توجیه کند. هیون می نویسد: “سیاست ریاضت اقتصادی در هزینه های دفاع در دهه 1990 نیروهای مسلح را از بین برد و گفته می شود بسیاری از سیستم ها کاملاً منسوخ شده اند. همه سالهاست که درباره آمادگی نبرد ضعیف بسیاری از سیستمهای تسلیحاتی اساسی صحبت می کنند. هیچ چیز حرکت نمی کند ، هیچ چیز پرواز نمی کند. این را نمی توان به طور کامل منتفی دانست. واقعیت این است که بسیاری از این سیستم ها به دهه سوم یا چهارم خود می رسند. “
هیون با بدبینی خواستار “بحث بحث” بود تا “بحث بازسازی”. این بدان معنی است که حزب وی باید آشکارا از تهیه تسلیحات جامع به نیروهای مسلح حمایت کند. “تا زمانی که حزب چپ خواستار انحلال کوتاه مدت نیروهای مسلح نباشد ، بلکه به درستی خود را به سمت تعریف جدیدی از وظایف خود سوق دهد … باید بتواند ابزاری را که می خواهند برای دستیابی به آنها استفاده کنند ، تعریف کند. “هیون گفت. در دوره های مقننه قبلی ، “گروه پارلمانی حزب چپگرای تقریباً هیچ گونه دستوری برای نیروهای مسلح از کارمندان گرفته تا خرید هواپیماهای جنگنده رأی نداد.” این “مخالفت کامل” “دکترین سیاست امنیتی” نیست.
در بخش “سرمایه گذاری 2 درصدی در امنیت” ، هیون از هدف 2 درصدی دفاعی ناتو پشتیبانی می کند ، که دولت آلمان برای اولین بار در اجلاس ناتو در ولز در سال 2014 متعهد شد. این به معنی افزایش بودجه برای دفاع به بیش از 90 میلیارد یورو در سال. هیون استدلال می کند که “دلیل خوبی وجود دارد که جوامع را ملزم به سرمایه گذاری جمعی از کمترین کمک به امنیت بین المللی کند.”
سیاستمدار چپ به سادگی پیشنهاد می کند که هزینه ها کمی تغییر کند. “کسانی که امنیت را جامع می دانند و نیروی نظامی را تنها ضامن ثبات نمی دانند” باید “راه های دیگری برای دستیابی به چنین هدفی پیدا کنند.” در حالی که “برنامه فعلی نیروهای مسلح” حاکی از آن است كه هدف 2 درصدی می تواند در پرسنل ، تجهیزات و امور مالی تا حدود 2030 محقق شود ، اما این بودجه باید در عوض برای تخصیص به همان اندازه متعادل برای همکاری ها و ساختارهای بین المللی در نظر گرفته شود. از طرف دیگر ، و بودجه دفاعی از سوی دیگر ، که به معنای هدف 1 به علاوه 1٪ است. “
این پیشنهاد هیچ ارتباطی با صلح طلبی ندارد ، برعکس ، هدف آن تقویت و گسترش مداخلات خارجی آلمان است. در بخش آخر گزارش ، تحت عنوان “اجرای انحصار قدرت سازمان ملل” ، هون شکایت دارد که سازمان ملل “در سال های اخیر به عنوان بازیگر پیشگیری از درگیری و در صورت لزوم ، مدیریت تعارض” به طور قابل توجهی تضعیف شده است. وی خواستار “مشارکت بیشتر آلمان در مأموریت های صلح صلح سازمان ملل” و “فراخوان آلمان ، منوط به تعلیق پرداخت از ایالات متحده ، برای تأمین هزینه های استقلال مالی بیشتر برای این مأموریت ها” بود.
این صریح است. منظور از دولت فدرال شامل حزب چپ کمتر مداخله خارجی توسط ارتش آلمان است بلکه بیشتر مداخله است. اولین مداخله نظامی آلمان پس از جنگ جهانی دوم در کوزوو توسط دولت SPD / سبز در آن زمان به عنوان “مأموریت حفظ صلح” فروخته شد. ماموریت نظامی فعلی در مالی و عملیات ارتش در خاورمیانه و آسیای میانه نیز همین است. “پیشگیری از درگیری” و “مدیریت درگیری” نیز حسن تعبیر مشهور برای مداخله نظامی و غیرنظامی و اشغال کشورهای دارای استراتژیک مهم و دارای منابع غنی است.
این واقعیت که سخنگوی سیاست امنیتی چپ گرایانه چند هفته قبل از کنگره حزب در اواخر فوریه چنین سند تحریک آمیزی ارائه کرده است جای تعجب ندارد. حزب چپ از ابتدا از بازگشت نظامی گری آلمان حمایت می کند و در تهیه سخنگوی پیشین سیاست خارجی خود استفان لیبیگ در تهیه اتاق فکر معروف – اعتماد جدید – مسئولیت های جدید در سال 2013 شرکت می کند. این سند به عنوان یک طرح برای امپریالیست است سخنان رئیس جمهور وقت آلمان یواخیم گاوک و جانشین وی ، سوسیال دموکرات فرانک والتر اشتاین مایر ، در کنفرانس امنیتی مونیخ در سال 2014.
از آن زمان به بعد ، حزب چپ گرایانه آشکارا از برنامه سیاست خارجی تهاجمی دولت آلمان ، از جمله کودتای راست افراطی در اوکراین و مداخلات امپریالیستی در سوریه و عراق حمایت کرده است. در ماههای اخیر ، دیتمار بارچ ، رهبر گروه پارلمانی و گریگور گیسی ، سخنگوی فعلی سیاست خارجی ، بارها حمایت خود را از مداخله خارجی ناتو و نیروهای مسلح آلمان ابراز داشته اند.
حزب چپ با آخرین سند خود منبع سخنرانی برای نظامی گری آلمان است. در پیوست پاسخ خود ، هیون به صورتجلسه اذعان کرد که پیشنهادهای وی نه تنها “ناشی از بحث با بسیاری از رفقای حزب ما” بلکه “با اعضای نیروهای مسلح” نیز بوده است.
[ad_2]