[ad_1]
با شروع بازگشایی دانشگاه ها در سال 2021 ، مشخص است که علاوه بر از بین رفتن نزدیک به 90 هزار شغل در سال گذشته ، کاهش تاریخی شغل ، دوره ها و شرایط کارکنان دانشگاه و دانشجویان عمیق تر خواهد شد.
زیان درآمد چندین میلیارد دلاری ناشی از سقوط دانشجویان بین المللی دانشجویان در سال 2021 بدتر خواهد شد ، و این افزایش اثر چندین دهه کاهش بودجه دولت های احزاب ملی و لیبرال لیبرال را افزایش می دهد.
رهبران دانشگاه های دولت استرالیا و همچنین سایر کارفرمایان نیز از بیماری همه گیر COVID-19 برای ارائه برنامه های تغییر ساختار استفاده می کنند. بسیاری از دوره های علوم انسانی ، هنر ، زبان ، علوم و ریاضیات به طور خاص در حال نابودی است.
این بیشتر موسسات آنها را به بنگاههای بسیار معمولی و شرکتی در خدمت نیازهای حرفه ای مشاغل بزرگ تبدیل خواهد کرد. برایان اشمیت ، معاون دانشگاه ملی استرالیا (ANU) اخیراً به کارمندان و دانشجویان گفت: “ما انتظار نداریم که هرگز قبل از COV به کار خود برگردیم.”
برای دانشگاه ها و همچنین به طور کلی برای اقتصاد سرمایه داری ، همه گیری ثابت شد که یک عامل محرک است. این روندها و فرآیندهای مخربی را که نخبگان مالی طی ده ها سال دیکته کرده اند ، تشدید و تسریع کرده است ، به ویژه پس از “انقلاب آموزشی” که توسط آخرین دولت های حمایت شده از کارگران سبز کوین رود و جولیا گیلارد از 2007 تا 2013 انجام شد.
این “انقلاب” به سبک بازار ، که توسط اتحادیه ملی آموزش عالی (NTEU) پشتیبانی و کنترل می شد ، دانشگاه ها را از 2.7 میلیارد دلار در 2012-2013 محروم کرد و سیستم بودجه بلوک قبلی را لغو کرد ، و آنها را مجبور به رقابت بین دانشجویان کرد. ورودی برای تأمین اعتبار عملیات خود.
در نتیجه ، دانشگاهها بسیار وابسته به گرفتن هزینه های بیش از حد توسط دانشجویان خارجی شده اند و با آنها مانند گاو به صورت نقدی رفتار می کنند. تا سال 2019 ، بیش از 40 درصد درآمد سالانه دانشجویان در این بخش از این دانشجویان ، بیشتر از چین ، هند و سایر کشورهای آسیایی است.
در اکتبر 2019 ، تقریباً 51000 دانشجوی خارجی و برگشتی به استرالیا وارد شدند. در اکتبر سال 2020 ، در نتیجه بیماری همه گیر ، این رقم با 99.7٪ کاهش به 130 مورد کاهش یافت.
در اکتبر گذشته ، تعداد واقعی دانشجویان بین المللی که هزینه های ثبت نام شده در دوره های استرالیا را پرداخت می کنند ، 13 درصد کاهش یافته و از 580،202 به 502،206 رسیده است و با اتمام دوره های دانشجویی ، تعداد آنها از 2021 تا 2023 با سرعت بیشتری کاهش می یابد.
طبق گفته دولت استرالیا ، حدود 120،000 دانشجو بین المللی ، یا 24٪ از گروه ثبت نام شده ، باید دوره های خود را فقط بین اکتبر گذشته و این ماه به پایان برسانند.
در سال 2019 ، دانشگاه ها 9.8 میلیارد دلار درآمد از دانشجویان بین المللی گزارش می دهند. مدل سازی توسط دانشگاههای استرالیا ، مجموعه کارفرمایان ، نشان می دهد که تا سال 2023 اعضای آن به دلیل از دست دادن دانشجویان بین المللی ، 16 میلیارد دلار ضرر می کنند.
در حالی که بودجه سال گذشته را بیشتر کاهش داده بود ، دولت فعلی ائتلاف ملی لیبرال به دروغ ابراز امیدواری کرده است که با استفاده از واکسن COVID-19 می توان به دانشگاه ها اجازه داد تعداد زیادی از دانشجویان خارجی را در سال 2021 از سر بگیرند و از این طریق ضربه مالی آنها کاهش یابد.
این بخشی از تلاش دولت ، شرکت ها و رسانه ها برای گشودن اقتصاد و بازگرداندن همه کارگران برای کار بود ، برای منافع شرکت ها ، علیرغم بروز فاجعه جهانی COVID-19 و ادامه خطر شیوع در استرالیا.
این هفته ، اسکات موریسون ، نخست وزیر ، به خبرنگاران گفت که گفتگوها برای معرفی “گذرنامه واکسیناسیون” برای بازگشت دانشجویان خارجی “تا حدی زودرس” است. وی افزود: این گلوله نقره ای نیست زیرا هنوز محدودیت هایی برای انجام این واکسن ها وجود دارد.
این امر به دنبال هشدارهای اپیدمیولوژیست ها مبنی بر اینکه هنوز مشخص نشده است که آیا هیچ یک از واکسن ها انتقال را کاهش می دهد ، چه مدت ایمنی بدن دوام می آورد و آیا واکسن ها در برابر ویروس های کرونا ویروس جهش یافته در سراسر جهان کاملاً مثر هستند.
دانشگاه ها و دولت های مختلف در ایالت ها و سرزمین ها برنامه های آزمون برای بازگشت برخی از دانشجویان را تحت فشار قرار می دهند. این شامل پرواز 300 دانشجو به استرالیای جنوبی ، 350 نفر به سرزمین پایتخت استرالیا ، 63 نفر به سرزمین شمالی و تهیه حداکثر 1000 سایت قرنطینه در هفته در نیو ساوت ولز برای دانشجویان بین المللی و مهاجران موقت است. اما این تلاش ها پس از ورود نسخه آلوده تری از انگلیس به استرالیا ، مورد توجه عمومی قرار گرفت.
در اواخر سال 2020 ، رهبران دانشگاه “موج دوم” از دست دادن شغل و تعطیلی دوره ها را کشف کردند که شامل صدها اخراج کارگری “داوطلبانه” و یا اجباری در ANU ، La Trobe ، Swinburne ، University Technology سیدنی و استرالیا بود. دانشگاه کاتولیک.
کاهش های اضافی در هفته های اول سال 2021 اعمال می شود. به عنوان مثال ، هم در دانشگاه وسترن سیدنی (WSU) و هم از دانشگاه Macquarie ، مدیریت اعلام كرد كه نتایج نهایی ده ها “پیشنهاد تغییر” را كه درست قبل از تعطیلات سال نو منتشر شده است ، اعلام خواهد كرد.
در این هفته ، کارمندان WSU مستقیماً از طریق ایمیل به آنها اطلاع داده شد: “اجرای تغییرات تأیید شده از تاریخ تصویب طرح تغییر توسط معاون وزیر آغاز می شود.”
در ANU ، مدیریت 75 موقعیت در کالج علوم را درست قبل از کریسمس “از بین برد و از کارمندان” مازاد برحسب نیاز “خواست که بلافاصله برای تغییر کار درخواست کنند ، این اولین قدم برای اخراج کارگران است. طرح بازیابی ANU در مجموع 130 موقعیت برای ترک دانشکده پیشنهاد می کند ، بنابراین به زودی از دست دادن شغل بیشتر مشخص می شود.
هیچ یک از اینها بدون نقش NTEU ، اتحادیه اصلی دانشگاه ، که به طور سیستماتیک مقاومت کارگران دانشگاه را سرکوب می کند ، در برابر درخواست های صنعتی مقاومت نمی کند و با دانشگاه های جداگانه برای تحمیل کاهش شغل و دستمزد معامله می کند ، ممکن نبود.
بلافاصله پس از شیوع بیماری همه گیر ، NTEU خواستار مذاکره با کارفرمایان پشت درهای بسته شد و در ماه مه “چارچوبی برای محافظت از شغل” را پیشنهاد داد تا دانشگاه ها را تا 15 درصد کاهش دهد و هنوز هم باعث از دست دادن شغل بی سابقه در مجموع 18000 تا 20000 شود. سرانجام توسط کارفرمایانی که با خصومت غیرقابل اجباری روبرو شده بودند ، رها شد و این توانایی اتحادیه را برای اجرای توافق زیر سوال برد.
با این وجود ، اتحادیه به دنبال معاملات مشابه در دانشگاه های دیگر بود. در گزارش سالانه اتحادیه برای 2019-20-20 ، منتشر شده در اواخر سال 2020 ، رئیس جمهور ملی ، آلیسون بارنز اعلام کرد که سال خوبی برای NTEU است. وی اصرار داشت: “در واقع ، اتحادیه حتی قوی تر شده است.”
از اواسط ماه دسامبر ، هیچ چیز در وب سایت NTEU و سیستم عامل های رسانه های اجتماعی در مورد از دست دادن شغل رو به رشد وجود ندارد ، اعضای آن را در تاریکی نگه می دارد و ادامه همکاری آن در حمله را نشان می دهد.
NTEU توسط گروههای شبه چپ پشتیبانی می شود كه به دروغ ادعا می كنند سوسیالیست هستند ، مانند آلترناتیو سوسیالیست ، اتحاد سوسیالیست و همبستگی. اكو بارنز ، یكی از اعضای سابق آنها كه اكنون در بوروكراسی های اتحادیه جای گرفته است ، از مسئولان دانشگاه خواست “اتحادیه بسازند”. این به معنای تقویت دستگاه اتحادیه کارگری است که مانع هرگونه مبارزه متحد طبقه کارگر می شود.
تنها گزینه جایگزین این فاجعه ، گزینه پیشرونده حزب سوسیالیست برای برابری و کمیته آموزش عمومی است. ما از کارمندان و دانشجویان دانشگاه می خواهیم که نتیجه اساسی بگیرند – نیاز به ایجاد سازمان های کارگری ، کمیته های منظم کاملاً جدید ، کاملاً مستقل از NTEU و سایر اتحادیه ها.
این کمیته ها به دنبال سازماندهی یک مبارزه ملی و متحد برای تأمین مشاغل خوب و حقوق اساسی ، محافظت از کارکنان و دانشجویان در برابر شرایط خطرناک COVID-19 و برقراری ارتباط با معلمان ملی و بین المللی هستند که با چالشهای مشابهی روبرو هستند. .
این مستلزم مقاومت در برابر دستورات سیستم سود سرمایه داری است که با هزینه های زندگی و معیشت افراد کارگر میلیاردرهای جهان را با سرعتی سرسام آور غنی می کند. این به معنای روی آوردن به دیدگاه انقلابی سوسیالیستی مبتنی بر تصرف قدرت توسط طبقه کارگر است تا به جای نخبگان ثروتمند ، جامعه را کاملاً در جهت منافع همه سازماندهی مجدد کند.
[ad_2]