[ad_1]
ده سال پس از قیام انقلابی طبقه کارگر ، رئیس جمهور زین العابدین بن علی ، سرنگون شد ، رژیم تونس ارتش را در برابر تظاهراتی که در ده ها شهر کشور آغاز شده است ، مستقر کرده است. روز گذشته ، دولت نخست وزیر هیچم مچیچی 632 جوان را در تلاش برای مهار اعتراضاتی که در سراسر کشور گسترش یافته است ، دستگیر کرد.
خشم انفجاری در مناطق طبقه کارگر در آفریقای شمالی در حال افزایش است. در اوایل سال جاری ، دولت Mecici با موجی از اعتصاب های محلی معلمان روبرو شد که با سیاست قاتلانه وی در اعمال آموزش شخصی ، با وجود گسترش COVID-19 ، مخالفت کردند. در آن لحظه ، مکیچی ناگهان تصمیم گرفت چهار روز منع رفت و آمد منع رفت و آمد ، از سالگرد برکناری بن علی ، در 14 ژانویه آغاز کند.
این دستکاری بدبینانه و شفاف همه گیر به عنوان بهانه ای برای سرکوب ، نتوانسته است مخالفت روزافزون را سرکوب کند. تظاهرات غیر مجاز در چندین شهر از جمله پایتخت ، تونس برگزار شد. در شب چهاردهم ، معترضین در کاسرین ، یک شهر بزرگ طبقه کارگر در منطقه جنوب مرکزی تونس که مرکز قیام 2011 علیه بن علی بود ، راهپیمایی کردند. آنها در اعتراض به کمبود شغل و حمایت اجتماعی از بیکاران ، لاستیک سوزاندند و با نیروهای امنیتی روبرو شدند.
در سیلیانا ، مردم پس از پخش فیلم هایی در شبکه های اجتماعی ، به خشونت پلیس اعتراض کردند که نشان می داد یک افسر پلیس چوپانی را که گمان می رود گوسفندانش وارد ساختمان رسمی شده است ، ضرب و شتم می کند. پلیس با شلیک گاز اشک آور به سمت تظاهرکنندگان که با پرتاب سنگ و مسدود کردن جاده ها با سوزاندن لاستیک ها برای استقرار آهسته نیروهای امنیتی ، در این باره ، گاز اشک آور شلیک کردند. در 15 ژانویه ، اتحادیه های پلیس سعی کردند با عذرخواهی از کشیش خشم در حال رشد را آرام کنند.
در روزهای بعد ، اعتراضات افزایش یافت و به محله های طبقه کارگر تونس مانند اتادامن و الکرم و همچنین به کاسرین ، اسبیتلا ، بیزرته ، بجا ، کایروان و موناستیر گسترش یافت. درگیری بین نیروهای امنیتی و جوانان همچنین در منزل بورقیبه ، سوسه و نبول و همچنین در شهرهای دیگر گزارش شده است.
در 17 ژانویه ، هنگامی که وزارت کشور تونس از دستگیری 242 نفر خبر داد ، محمد سخری سخنگوی وزارت دفاع تأیید کرد که ارتش علیه معترضان در مناطق سیلیانا ، کاسرینا ، بیزرته و سوسه مستقر خواهد شد. واحدهای ارتش نیز به مرکز تونس اعزام شدند. ذکری تأیید کرد که هدف از مداخله نظامی جلوگیری از حمله مردم به ساختمانهای مهم دولتی بود.
با وحشت روزافزون در محافل حاکم ، اتحادیه عمومی کار تونس (UGTT) ، اتحادیه ملی که از لحاظ تاریخی با رژیم بن علی در ارتباط بود ، بیانیه ای را صادر کرد تا جنبش را تقبیح کرده و تلاش کند.
UGTT ضمن انتقاد از سرکوب پلیس به عنوان “ناکارآمد” و خشم اجتماعی جوانان “قانونی” اعلام کرد ، این تظاهرات را یک عمل جنایتکارانه محکوم کرد. UGTT گفت: “هنگامی كه خطر نفوذ وجود دارد ، معترضان جوان را نسبت به تظاهرات شبانه هشدار می دهد و اقدامات تخریب و غارت اموال عمومی و خصوصی را در روزهای اخیر تقبیح می كند.”
روز گذشته ، خالد هایونی سخنگوی وزارت کشور از دستگیری 632 نفر که عمدتاً بین 15 تا 25 سال داشتند ، خبر داد. وی که اکثر اوقات سخنان UGTT را تکرار می کرد ، اعتراضات را محکوم کرد: “این هیچ ارتباطی با جنبش های خواسته هایی ندارد که توسط قانون اساسی محافظت می شود. چنین حرکاتی معمولاً در طول روز انجام می شود و شامل فعالیت مجرمانه نمی شود. “
روز گذشته تظاهرات در ده ها شهر تونس و مخالفت با تهدیدهای نظامی و موج دستگیری های رژیم ادامه یافت. در تونس ، راهپیمایی اعتراض آمیز به خیابان حبیب بورقیبه ، محل اعتراضات گسترده مردم در طی قیام 2011 علیه بن علی ، راهپیمایی کرد. معترضین شعارهایی مانند “بدون ترس ، هیچ وحشت ، قدرت متعلق به مردم است” را سر دادند.
مطبوعات از درگیری گسترده با پلیس در چندین شهر و حومه طبقه کارگر تونس خبر دادند. پلیس مقادیر زیادی گاز اشک آور علیه معترضین شلیک کرد که با پرتاب سنگ و شلیک آتش بازی به سمت نیروهای امنیتی ، اغلب از بالای ساختمانهای بلند ، واکنش نشان می دهند.
این اعتراضات روشن می سازد که مبارزات سیاسی که با برکناری بن علی از طبقه کارگر در یک دهه پیش آغاز شد تا امروز ادامه دارد. هیچ یک از مطالبات برابری اجتماعی بیشتر و حقوق دموکراتیک که موجب شورش کارگران و جوانان در ژانویه 2011 شد ، پذیرفته نشده است.
روند وقایع بیانیه 17 ژانویه 2011 ، منتشر شده توسط کمیته بین المللی چهارم بین المللی (ICFI) ، تحت عنوان “خیزش توده ای در تونس و چشم انداز یک انقلاب دائمی” را کاملا تأیید کرد. ICFI قیام را “نقطه عطفی در امور جهانی” اعلام کرد و “دوره جدیدی از شورش انقلابی” را گشود. این تنش های طبقاتی بین المللی را که منجر به قیام و نقش افشاگری های ویکی لیکس در مورد فساد بن علی در نتیجه قیام شد ، برجسته کرد.
ICFI همچنین بر ضرورت ایجاد پیشتاز انقلابی بین المللی تروتسکیست در طبقه کارگر در خاورمیانه و شمال آفریقا ، جنگیدن برای چشم انداز سرنگونی سرمایه داری و یک انقلاب بین المللی سوسیالیستی تأکید کرد:
ضعیف و وابسته ، در رشته های بیشماری به امپریالیسم خارجی و نیروهای فئودالیست محلی گره خورده است ، بورژوازی کشورهایی مانند تونس هزار بار بیش از امپریالیسم با نیروی انقلابی طبقه کارگر ترس و خصومت دارد. … بدون توسعه یک رهبر انقلابی ، رژیم استبدادی دیگری به ناچار جایگزین رژیم بن علی خواهد شد.
این قیام در تونس با یک شورش انقلابی قدرتمند طبقه کارگر مصر همراه شد که باعث سرنگونی حسنی مبارک و همچنین اعتراضات مختلف در سراسر منطقه شد. با این حال ، از آنجا که گروه های خرده بورژوازی مانند سوسیالیست انقلابی (RS) در مصر و جبهه مردمی در تونس از قدرت گرفتن توسط طبقه کارگر جلوگیری کردند ، رژیم به ثبات رسید. نیروهای امپریالیست موجی از جنگها را در لیبی ، سوریه ، ساحل عاج و مالی آغاز کردند. دولت های تونس که بن علی را دنبال می کردند به سختی ابزار بانک های بین المللی و آژانس های اعتباری پنهان بودند.
دولت مچیچی – وزیر داخله پیشین که هنوز سمت خود را حفظ می کند ، البته ظاهراً به طور موقت – بر اساس ائتلافی ناپایدار از اسلام گراها ، لیبرال ها و طرفداران سابق بن علی است. با تعادل مداوم در آستانه ورشکستگی دولت ، توسط بانک های بزرگ تهدید به خفگی می شود و قادر به ارائه شغل ، شرایط مناسب اجتماعی و حقوق دموکراتیک برای طبقه کارگر نیست.
سیاست های همه گیر و رسمی “مصونیت گله” که منجر به کشته شدن 5 هزار و 570 نفر در تونس شد و به طور قابل توجهی بحران اجتماعی و اقتصادی این کشور را تشدید کرد ، شکست نظم عمومی را نه تنها در آفریقای شمالی بلکه در اروپا ، آمریکای شمالی و جهان نشان داد. . به طور گسترده ای احساس می شود که اعتراضاتی که اکنون در تونس در جریان است بخشی از یک بحران جهانی با پیامدهای انقلابی ناشی از همه گیری است.
روزنامه نگار فاتین حفصیا به چاپ عربی گفت: “وضعیت اجتماعی ، اقتصادی و بهداشتی ایجاد شده توسط بحران COVID-19 برای چنین تظاهرات مساعد است.” مستقل. وی افزود: ژانویه در تونس به طور كلی موتور تاریخی اعتراضات از زمان انقلاب 1952 بوده است. [against French colonial rule] به رویارویی 1978 با UGTT و حوادث ژانویه 2011 و سرنگونی بن علی. “
کودتای فاشیستی 6 ژانویه 2021 ، توسط دونالد ترامپ در پایتخت آمریکا در واشنگتن دی سی ، هشداری اضافی برای کارگران نه تنها در آمریکا بلکه در سراسر جهان است. سرمایه داری پوسیده حتی در ثروتمندترین و قدرتمندترین کشورها با طولانی ترین سنت های دموکراتیک دموکراسی را تضعیف می کند. برای طبقه کارگر در سراسر جهان ، مبارزه برای استقرار و حمایت از حقوق دموکراتیک امروز مستقیماً با مبارزه بین المللی طبقه کارگر برای سوسیالیسم ارتباط دارد.
[ad_2]