[ad_1]
در ماه دسامبر ، قیمت جهانی مواد غذایی در بالاترین حد در شش سال گذشته به اوج خود رسید ، به طوری که تحلیلگران انتظار داشتند قیمت ها در سال 2021 همچنان ادامه داشته باشند ، تورم را فشار داده و با افزایش گرسنگی فشارها را بر خانواده ها افزایش دهند.
این امر به ویژه برای فقیرترین کشورهای جهان که در آستانه عدم پرداخت بدهی به تعادل رسیده اند ، هیچ پولی برای خرید یا یارانه غذا و شبکه ایمنی اجتماعی کم یا فاقد هیچ گونه ضریب ضربه برای بودجه خانواده دارند ، بسیار حاد است.
شاخص قیمت مواد غذایی سازمان غذا و کشاورزی (FAO) از ماه مه 18 درصد افزایش یافته است زیرا آب و هوای خشک بر محصولات در سراسر جهان تأثیر گذاشته است. درگیری ها و بیماری های همه گیر مانع تولید و توزیع مواد غذایی می شود. دولت ها سهام خود را ذخیره می کنند. صندوق های تامینی و سایر دلالان مواد غذایی خریداری کرده اند و با بهبود اقتصاد تقاضا در حال رشد است.
عبدالرضا عباسیان ، اقتصاددان ارشد فائو ، گفت: تورم غذا یک واقعیت است. در حالی که ما صحبت می کنیم مردم درآمد خود را از دست داده اند ، آنها مشکلات بسیار سختی را پشت سر می گذارند … تأثیر واقعی دسترسی به غذا است. مردم درآمد خود را از دست داده اند. افراد ناراضی زیادی وجود دارند و این دستورالعمل ناآرامی های اجتماعی است. “
اگرچه قیمت ها هنوز به سطحی نرسیده اند که منجر به گرسنگی و شورش های غذایی در سال 2008 شود ، دولت هائیتی را سرنگون کرد و به بهار عربی 2011 کمک کرد ، روند صعودی قیمت مواد غذایی اساسی پیامدهای بالقوه انقلابی دارد. در برابر بحران رو به رشد اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی با ابعادی جهانی.
عباسیان گفت: “اگر [people] متوجه شوید که واکسن در آینده نزدیک مشکلی را برطرف نخواهد کرد و آنها هیچ غذایی ندارند ، بنابراین همه چیز از کنترل خارج می شود. اگرچه هنوز شک دارم که آنها را مورد اصابت قرار دهیم [previous] اوج ، سال آینده شاهد بی ثباتی خواهیم بود. “
جهان به اندازه کافی غذا برای تأمین غذا بیش از 9 میلیارد نفر رشد می کند ، که بسیار بیشتر از جمعیت فعلی 7.6 میلیارد نفر است ، اگرچه با جمع آوری ، توزیع ، ذخیره سازی و حمل و نقل ، یک سوم آن از بین می رود. تهدید ناشی از “بازار آزاد” و افزایش قیمت ها است.
دانه های سویا که برای خوراک دام و روغن نباتی بسیار مهم هستند ، هر بوشل 13 دلار قیمت دارد و روغن نخل که تقریباً در نیمی از کالاهای سوپرمارکت استفاده می شود ، بالاترین قیمت در حدود 10 سال گذشته را دارد. . ذرت در بالاترین سطح شش ساله قرار دارد ، در حالی که گندم بیش از 6 دلار در هر بشکه معامله می شود ، به دلیل خشکی هوا در روسیه ، صادر کننده گندم پیشرو در جهان و محدودیت های صادرات غلات برای جلوگیری از تورم مواد غذایی داخلی. قیمت غلات در آمریکای جنوبی ، جایی که برزیل و آرژانتین تحت تأثیر هوای گرم و خشک قرار گرفته اند ، افزایش یافته و دولت آرژانتین را مجبور به تعلیق مجوزهای صادرات ذرت کرده است.
قیمت برنج نیز افزایش یافته است زیرا کشورهای جنوب شرقی آسیا تهدید کرده اند که صادرات را مهار خواهند کرد زیرا بیماری همه گیر بر تولید تأثیر می گذارد ، در حالی که ازدحام بندر و کمبود کانتینرهای حمل و نقل ، به دلیل ماندن در بسیاری از موارد همه گیر ، دو برابر شده است. مدت زمان حمل و نقل و قیمت محموله به اوج می رسد.
بی نظمی بازار و بی تفاوتی الیگارشی های مالی نسبت به هر چیز دیگری غیر از منافع خود ، دولت هایی هستند که موفق به انجام این کار شده اند ، مواد غذایی را کاهش می دهند ، رقابت شدید ملی را ایجاد می کنند ، تقاضا را افزایش می دهند و قیمت سوخت را افزایش می دهند. به عنوان مثال ، پس از آزاد شدن ذخایر غلات و برنج برای محدود کردن افزایش قیمت در طی همه گیر شدن ، چین در حال بازیابی ذخایر خود است که منجر به پیش بینی واردات آن برای سالهای 2020 تا 21 از 7 میلیون تن به 22 میلیون برابر.
حتی قبل از آن که بیماری همه گیر COVID-19 باعث کاهش درآمد و ایجاد اختلال در زنجیره های تأمین شود ، قحطی مزمن و حاد گسترده و رو به رشد بود. در سال 2019 ، تعداد افراد دچار سو malتغذیه شدید تقریباً 750 میلیون نفر یا تقریباً از هر ده نفر یک نفر در کره زمین بود که بیشتر آنها در آسیای جنوبی و جنوب صحرای آفریقا زندگی می کنند. اگر این افراد دارای سو malتغذیه “متوسط” نیز شامل شوند ، این تعداد به نزدیک به 2 میلیارد نفر افزایش می یابد.
در حالی که سازمان ملل پیش بینی کرده است که قحطی تا سال 2030 به 841 میلیون نفر افزایش خواهد یافت ، اما انتظار می رود پس از همه گیری این بیماری به 909 میلیون نفر نزدیک شود. در سال گذشته شاهد افزایش عظیمی در عدم امنیت غذایی در جهان بوده است که تقریباً فقیرترین و آسیب پذیرترین خانوارهای تقریباً در هر کشور از جمله ثروتمندترین خانواده ها را تحت تأثیر قرار داده است.
طبق یک نظرسنجی وزارت کشاورزی ایالات متحده در آوریل گذشته ، در آغاز همه گیری ، با قطع منابع غذایی و ده ها میلیون شغل خود را از دست دادند یا قطع شدند ، بیش از 17 درصد مادران دارای فرزند خردسال گفتند که فرزندان آنها نیستند. به اندازه کافی غذا می خورند زیرا آنها توانایی تهیه غذا را ندارند. Nutrition America ، بزرگترین سازمان رفع گرسنگی در ایالات متحده ، تخمین می زند که بیش از 50 میلیون نفر ممکن است دچار عدم امنیت غذایی شوند ، یا از هر شش آمریکایی یک نفر و از هر چهار کودک یک نفر – تقریبا 50 درصد افزایش نسبت به سال 2019. – تا پایان سال 2020
ناامنی غذایی در آسیا ، آفریقا ، خاورمیانه و آمریکای لاتین افزایش یافته است و یونیسف ، آژانس سازمان ملل متحد مسئول ارائه کمک های بشردوستانه و رشد کودکان در سراسر جهان ، پیش بینی کرده است که 10 میلیون نفر دچار سو malتغذیه شدید خواهند شد. سال هزینه های مواد غذایی در برخی کشورها بیش از 10 درصد افزایش یافته است زیرا بیماری همه گیر COVID-19 در زنجیره های تولید و تولید غذا اختلال ایجاد کرده است.
یونیسف هشدار داده است که سو malتغذیه حاد کودکان در ساحل ، جمهوری دموکراتیک کنگو ، شمال شرقی نیجریه ، یمن و سودان جنوبی تشدید می شود و خواستار یک میلیارد دلار دیگر برای مقابله با سو mal تغذیه در سال 2021 است.
برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد (WFP) پیش بینی می کند که همه گیری ناامنی غذایی را 80 درصد افزایش می دهد و 270 میلیون نفر بیشتر از کل جمعیت اروپای غربی را تحت تأثیر قرار می دهد ، به این معنی که در آستانه گرسنگی قرار دارند.
خود گزارش در مورد هزینه یک بشقاب غذا برای سال 2020 میانگین درآمد سرانه در 36 کشور را محاسبه می کند و درصد درآمدی را که مردم باید برای یک وعده اصلی غذایی مانند لوبیا یا عدس و کربوهیدرات مصرف کنند ، مطابق با ترجیحات محلی محاسبه می کند و قیمتی را که شخصی در نیویورک در اختیار دارد مقایسه می کند می تواند در کشور به اصطلاح در حال توسعه با قیمت پرداخت کند.
WPF دریافت که از ابتدای شیوع همه گیر ، درآمد روزانه صرف شده برای غذا توسط شخصی که در سودان جنوبی زندگی می کند با 27 امتیاز افزایش به 186 درصد درآمد خیره کننده رسیده است. این امر پس از همه گیری و درگیری در شرق رخ می دهد ، که بیش از 60،000 نفر را آواره و محصولات زراعی و معیشتی را فلج کرده و این امر تهدید قحطی را ایجاد کرده است. اگر اهالی نیویورک همان قسمت از درآمد خود را برای چنین وعده اصلی پرداخت کنند ، 393 دلار هزینه دارد. هفده کشور از 20 کشور برتر که بیشترین هزینه را پرداخت می کنند در کشورهای جنوب صحرای آفریقا هستند.
دیوید بیسلی ، مدیر اجرایی WPF ، گفت: “مردم در مناطق شهری نیز بسیار آسیب پذیر هستند ، به طوری که COVID-19 منجر به افزایش بسیار زیاد بیکاری می شود ، و مردم را در استفاده از بازارهای وابسته به مواد غذایی ناتوان می کند. برای میلیون ها نفر ، کمبود حقوق روزانه به معنای کمبود غذای روزانه برای خود و فرزندانشان است. این امر همچنین می تواند باعث افزایش تنش های اجتماعی و بی ثباتی شود. “
محرومیت از غذا در چنین مقیاس عظیمی با ثروت بی سابقه متمرکز در ارتفاعات جامعه وجود دارد. از ابتدای همه گیری ، 500 فرد ثروتمند جهان 1.8 تریلیون دلار ثروت خود را افزایش داده اند ، در حالی که میلیاردرها در سراسر جهان اکنون بیش از 10 تریلیون دلار ثروت را کنترل می کنند. WPF خواستار تأمین مواد غذایی 13 میلیارد دلاری در 83 کشور جهان است اما برای بقیه سال 4.9 میلیارد دلار کافی نیست ، مبلغی که می تواند 30 میلیون نفر را از گرسنگی نجات دهد.
پاسخ طبقه کارگر باید ایجاد یک جنبش سیاسی مستقل باشد که این ثروت را بیگانه کند و به جای منافع خودخواهانه طبقه حاکم از آن در جهت منافع عمومی استفاده کند. این برنامه سوسیالیسم است.
[ad_2]