[ad_1]
کارخانه ایرباس در هامبورگ به کانونی برای ویروس کرونا تبدیل شده است. در مجموع 21 کارگر سازنده هواپیما به COVID-19 آلوده شده اند. در نتیجه 500 کارگر در هر شیفت به قرنطینه فرستاده شدند. اپیدمی در ایرباس بار دیگر نشان می دهد که کارگران از نظر خطرات بالای سلامتی که در معرض آن قرار دارند کاملاً مستقل هستند. شرکت ، مقامات و اتحادیه های کارگری و نمایندگان شوراهای کاری آنها پیوست خود را به حساب های بانکی سهامداران و نه به زندگی و سلامت نیروی کار مدیون هستند.
حدود 12000 نفر در ایرباس در هامبورگ کار می کنند. هیچ اطلاعیه مطبوعاتی اعلام نکرده است که عفونت و قرنطینه کل شیفت کاری در بزرگترین کارفرمای شهر Hanseatic اعلام شده باشد ، نه از شرکت ، نه از اتحادیه صنفی IG Metall ، که بر شورای کار تسلط دارد ، و نه از طرف مقامات بهداشتی در هامبورگ. فقط بعد از تابلوئید تصویر این حادثه را گزارش می کند که مقامات بهداشتی هامبورگ و گروه ایرباس احساس می کنند مجبورند شیوع آن را تأیید کنند آژانس مطبوعاتی آلمان (dpa)
ایرباس به dpa گفت ، منشأ این موارد هنوز در دست بررسی است. کارمندان در دو سالن مجاور کار می کردند و از اتاق های مشترک برای استراحت در جایی که تصور می شد ویروس گسترش یافته است استفاده می کردند. در این بیانیه آمده است که این یک نوع ویروس بسیار مسری از ویروس است که اثرات بیشتر و خطرناکی روی نیروی کار دارد ، تا اواسط هفته مقامات بهداشتی قادر به گفتن نیستند.
در همین حال ، هزاران کارگر همچنان به محل کار خود اعزام می شوند ، اگرچه خطرات را نمی توان تخمین زد. این فقط در آلمان برای 27 سایت ایرباس اعمال می شود.
شورای کاری ایرباس در هامبورگ ، به رهبری صوفیا کیلهورن ، صریحاً از این موضوع حمایت کرد. در گروه فیس بوک مهمانداران فروشگاه IG Metall ، وی هرگونه مسئولیت را انکار کرد. وی برای توجیه حمایت از مدیریت ارشد نوشت: “ما در سرمایه داری زندگی می کنیم.” “پایتخت خواستار عکس در آنجا است و نمایندگان کارگران فقط می توانند اوضاع را نرم و متعادل کنند.”
وی توسط دیگر نمایندگان اتحادیه حمایت شد. مارکوس بیتیس ، نماینده فروشگاه Premium Aerotec ، تأمین کننده و بخشی از ایرباس SE ، گفت که شورای کار و “حتی بازرگانان” هیچ مبنای قانونی برای “مجبور کردن کارفرما به تعطیلی کارخانه” ندارند.
مشاور استراتژیک شورای کارگری پیتر مولر موافقت کرد و در صورت اعتصاب اتحادیه صنف نسبت به خسارت و جریمه هشدار داد. به گفته وی ، این “تأمین معیشت مردم” بود.
چه تحریف واقعیت ها! از ابتدای شیوع همه گیر ، شرکت ها با معیشت – و زندگی – کارگران و خانواده هایشان بازی می کردند. فقط در آلمان بیش از 50،000 نفر قربانی این بیماری همه گیر شده اند – بیش از دو میلیون نفر در سراسر جهان – و پایانی برای آن وجود ندارد. برعکس ، به دلیل جهش در ویروس با احتمال خطرناک تر برای عفونت ، باید از افزایش تعداد عفونت ها و مرگ ها بترسیم.
ناتوانی ناشی از خود اتحادیه های کارگری از آنجا ناشی می شود که آنها روح و جسم خود را به شرکت ها و سهامدارانشان داده اند. هر چقدر هم که هزینه های زندگی و سلامت افراد کارگر پرداخت می شود ، اقتصاد باید به کار خود ادامه دهد.
یورگ هافمن ، رئیس IG Metall اخیراً اظهار داشت آگسبورگ آلگماین این واقعیت ها “از تعطیلی صنعت به منظور کاهش تعداد عفونت های ویروس کرونا پشتیبانی نمی کنند. … تعطیلی صنعت بدترین پیامدهای اقتصادی را به دنبال خواهد داشت. کیلهورن ، رئیس شورای کار نوشت: “غیرممکن بود که تصور کنیم اگر ایرباس ماه ها تولید را متوقف کند یا هر بار فقط یک شیفت کار کند ، چه اتفاقی می افتد.”
سلامتی و زندگی 12000 نیروی کار ایرباس به طور مداوم تابع سود شرکت ها است. این امر در مورد مشاغل نیز صدق می کند. در اواخر ماه ژوئن سال گذشته ، ایرباس از این بیماری همه گیر استفاده کرد و اعلام کرد که 15000 شغل خود را از 135000 شغل در سراسر جهان از جمله 5،100 شغل در آلمان از بین می برد.
بیشتر 3200 شغل تولیدی ، اداری و سایر مناطق در شمال آلمان خواهد بود. در کارخانه های هامبورگ-فینکنوردر ، بوکستهود و فولس بوتل ، بیش از 2300 شغل باید از کار بیکار شوند – تقریبا از هر شش شغل یک نفر در آنجا است. پیش بینی می شود که کاهش سفارشات مربوط به ویروس کرونا بیش از 400 شغل در برمن ، حدود 360 در Stade و 40 شغل دیگر هزینه کند.
همانند موضوع اشتغال ، علیرغم خطرات بیماری همه گیر ، اتحادیه و شورای کار آن وظیفه خود را محافظت از مشاغل نمی دانند. این کارفرما است که مطابق با منافع سود صاحبان و سهامداران در مورد مشاغل و در نتیجه امرار معاش کارگران و خانواده های آنها تصمیم می گیرد. شورای کار به عنوان یک همدست و حامی در نظر گرفته می شود که چاره ای ندارد جز “کاهش تعدیل نیروها به روشی قابل قبول از نظر اجتماعی” ، به گفته کیلهورن.
در هرجای دیگر ، مدیریت ایرباس و شورای کار در مورد مکانیزم های اضافه کاری شناخته شده توافق کردند. این شرکت می گوید تا پایان ماه مارس از کاهش اجباری خودداری خواهد کرد. تا آن زمان ، به ویژه از کارمندان ارشد بالای 58 سال خواسته می شود شغل خود را ترک کنند و مزایا را بپذیرند. ایرباس در حال برنامه ریزی به اصطلاح “شرکت انتقال” است که در آن کارمندان می توانند دوباره آموزش ببینند یا مدارک اضافی کسب کنند – قبل از اینکه آنها معمولاً بیکار بمانند.
اگر کارگران به اندازه کافی تصمیم به ترک “داوطلبانه” نداشته باشند ، شرکت تهدید می کند که از ماه آوریل تعدیل نیرو انجام شود.
شیوع ویروس کرونا در کارخانه هامبورگ-فینکنوردر و از دست دادن یکی از شش شغل به وضوح نشان می دهد که چقدر ضروری است که کارگران سازماندهی خود را به طور مستقل در کمیته های عملیاتی انجام دهند تا حفاظت از سلامتی ، زندگی و مشاغل خود را به دست خود بگیرند.
اولین کاری که شما باید انجام دهید این است که به کارگران سایر کارخانه ها اطلاع دهید و از آنها بخواهید اطلاعات فوری و جامعی در مورد بحران ویروس کرونا در محل کار خود دریافت کنند. ادامه امتناع از ارائه اطلاعات و توطئه مدیریت ، شورای کار و اتحادیه های کارگری دیگر قابل پذیرش نیست.
اگر چنین شیوع ویروس کرونا در گیاه Hamburg-Finkenwerder وجود داشته باشد ، که همیشه از استانداردهای ایمنی بالا و “مفهوم بهداشت عمومی” آن تعریف و تمجید کرده است ، به این معنی است که می تواند در هر گیاه وجود داشته باشد و در حال حاضر در همه جا در حال توسعه است.
ما باید با منطق سود سرمایه داری مقابله کنیم. این امر مستلزم یک دیدگاه سوسیالیستی است که حمایت از بهداشت و زندگی کارگران و خانواده های آنها را بالاتر از غنی سازی مدیریت ، انجمن های تجاری و سرمایه گذاران قرار دهد. Sozialistische Gleichheitsparte (حزب برابری سوسیالیست ، SGP) برای این امر می جنگد.
ما از همه کارگرانی که دیگر آمادگی پذیرش خطر بالای عفونت در کارخانه ها ، پنهان سازی سیستماتیک داده های عفونت و تداوم تولید با وجود گسترش چشمگیر همه گیر را ندارند ، با ما تماس بگیرید. مبارزه برای حفظ سلامتی و زندگی باید با رد حملات به شغل ، دستمزد ، حقوق بازنشستگی و شرایط کار مرتبط باشد.
[ad_2]