[ad_1]
در میان عصبانیت روزافزون کارگران و جوانان از “مصونیت گله” جنایتکاران و سیاست های سختگیرانه اتحادیه اروپا (اتحادیه اروپا) ، که منجر به مرگ حدود 700،000 COVID-19 در اروپا شده است ، Lutte Ouvrière (LO) اعتصاب نمادین اتحادیه های فرانسه را ترویج کرده است امروز. با این وجود اتحادیه ها کمک مالی 2 تریلیون یورویی بانک های اتحادیه اروپا را تأیید و حمایت می کنند ، که مبتنی بر اجرای سیاست های “مصونیت گله” است.
LO در تلاش است تا مخالفان برای بازگشت به کار و سیاست های “مصونیت گله” را با گسترش این توهم که درخواست های آن محتوای مترقی به کمک های اقتصادی اتحادیه اروپا می دهد ، سرکوب کند. LO می نویسد ، “با 100 میلیارد یورو [allocated to France] در برنامه بهبودی می توانیم بیش از 2.7 میلیون شغل ایجاد کنیم: ما به کنترل کارگران در بودجه عمومی که توسط مشاغل بزرگ تأمین می شود نیاز داریم! این پول باید برای تأمین شغل و حقوق و استخدام کارکنان بیمارستان ها و خانه های سالمندان استفاده شود! “
در حقیقت ، همه گیری ، تحقیر نهادهای سرمایه داری نسبت به زندگی کارگران را نشان می دهد. در سال 2020 ، بیش از 70،000 نفر در فرانسه به دلیل COVID-19 جان خود را از دست دادند ، بیش از تعداد غیرنظامیانی که هر ساله در طول جنگ جهانی دوم کشته می شدند. بیش از 700000 مرگ در اروپا و 2 میلیون نفر در سراسر جهان وجود دارد. علاوه بر این ، حتی قبل از ورود ویروس به اروپا ، دولت های اتحادیه اروپا توسط سازمان های اطلاعاتی و مقامات چینی از مرگ و میر ویروس مطلع شدند.
با این حال ، آنها به جای اعزام کارگران و جوانان به مدرسه با وجود خطر عفونت ، از اقدام موثر علیه ویروس ، مانند مسدود کردن ، خودداری کردند. علاوه بر این ، احزاب خرده بورژوازی مانند LO در این سیاست قاتل شریک شده اند.
متوقف کردن بیماری همه گیر نیاز به یک مبارزه بین المللی برای استخراج منابع مورد نیاز افرادی که در بخشهای غیر ضروری برای پناه دادن در خانه و برای آموزش از راه دور در مدارس کار می کنند ، دارد. این مستلزم بیگانگی اشرافیت مالی است ، سیاستی که LO و اتحادیه ها در واقع با آن مخالفند. آنها می خواهند بوروکراسی اتحادیه های صنفی و طبقه متوسط ثروتمند سهم خود را در توزیع بودجه اروپا برای تجارت های بزرگ و بازارهای مالی داشته باشند. کنفدراسیون عمومی استالینیست کار (CGT) و دیگر اتحادیه های فرانسوی رسماً طرح نجات اتحادیه اروپا را امضا کردند.
روز اقدام در 4 فوریه ، به دعوت CGT ، اتحادیه صنفی همبستگی و فدراسیون اتحادیه متحد (FSU) ، در پس زمینه موج اعتصاب بین المللی علیه بازگشت به کار و کار مجدد برگزار می شود. سیاست های افتتاحیه این نشان دهنده عصبانیت روزافزون از اخراج های گسترده ، بیکاری و سیاست های مصونیت گله است. با این حال ، اتحادیه ها و اتحادیه های اقتصادی در تلاشند کارگران را به بن بست سوق دهند و از مبارزه طبقه کارگر برای متوقف کردن همه گیری مبتنی بر مبارزه برای سوسیالیسم جلوگیری کنند.
دبیرکل CGT فیلیپ مارتینز در اوایل سال جاری در اظهارات مطبوعاتی به ماکرون هشدار داد که خشم اجتماعی در فرانسه در حال افزایش است. LO از ترس اینکه اتحادیه ها تحت فشار کارگران قرار بگیرند ، در بیانیه ای در اعتصاب 4 فوریه به رادیکالیزاسیون فزاینده کارگرانی که با اخراج کار می کنند ، اشاره کرد: “بسیاری از کارگران در سطح شرکت خود از خود دفاع می کنند.” LO به مواردی از پالایشگاه توتال در Grandpuits ، با هدف تعطیلی ، و مجری تور Tui اشاره می کند ، جایی که کارگران مخالف 600 اخراج هستند.
LO به مبارزه کارگران اشاره می کند و ضد حمله طبقه کارگر را علیه “سرمایه دارانی که حمله به کارگران را رهبری می کنند” یادداشت می کند. با این حال ، LO درخواست های اعتصاب عمومی را رد کرد و اصرار داشت که ابتکار عمل در دست اتحادیه ها باقی بماند: “البته ، چنین بسیجی قابل دستور نیست. اما لازم و ممکن است. CGT ، همبستگی و FSU خواستار یک روز بسیج و اعتصاب در روز پنجشنبه ، 4 فوریه هستند. این فرصتی است تا در مجموع تأیید کنیم که کارگران اهداف و چشم اندازهایی برای مخالفت با بورژوازی و دولت آن دارند. “
LO اظهار داشت که برای مقابله با این کاهشها به ضد حمله تمام طبقه کارگر نیاز است ، اما سپس در عمل اعلام کرد که این امکان وجود ندارد. این فقط این س raال را ایجاد می کند: چه زمانی این امکان وجود دارد و چه کسی می تواند آن را هدایت کند؟ در حقیقت ، موقعیت روحیه دار LO ، تلاشی برای جلوگیری از ایجاد یک حزب انقلابی است که منجر به یک مبارزه سیاسی انقلابی طبقه کارگر علیه دولتهای اتحادیه اروپا و اشراف مالی بین المللی خواهد شد.
در عوض ، LO مسیر ضد مارکسیستی را برای انقیاد منافع تاریخی طبقه کارگر ، حتی در پس زمینه های مرگ همه گیر همه گیر ، به منافع دیوان سالاری اتحادیه کارگری در پیش می گیرد – با اصرار بر اینکه این دیوان سالاری تنها سازمانی است که مجاز به خواستار بسیج کارگری.
شکاف طبقاتی تلاش LO برای انقیاد مبارزات کارگران در بوروکراسی های صنفی را از آرزوهای کارگران برای مخالفت با سیاست های جنایی ماکرون و اتحادیه اروپا جدا می کند. علیرغم ادعاهای LO ، تنها راه پیشبرد ، در برابر سیاست های مصونیت برای اخراج گسترده و مصونیت از گله ها که در اروپا با شرایط مکانیسم نجات اتحادیه اروپا دیکته شده است ، یک ضد حمله بین المللی متحد توسط طبقه کارگر است. کارگران به اتحاد بین المللی مبارزات خود هدایت می شوند.
کارگران در سراسر اروپا قربانی سیاست جنایی اتحادیه اروپا هستند که توسط رئیس جمهور امانوئل مکرون به فرانسه تحمیل شد. در سال 2018 و 2019 ، موجی از اعتصابات و اعتراضات در سراسر جهان آغاز شد – از معلمان آمریکایی و اعتصابات اتومبیل گرفته تا اعتصابات گسترده در بخش دولتی در هند ، لهستان و پرتغال و موج اعتراضات گسترده در لبنان ، عراق ، الجزایر ، سودان و سراسر لاتین آمریکا نیروی محرک این بسیج تلاش کارگران برای مبارزه با نابرابری اجتماعی فراتر از گرفتاریهای خفقان آور سازمانهای قدیمی بود.
در فرانسه ، اعتراضات “جلیقه زردها” در بیرون از بوروکراسی اتحادیه های کارگری و احزاب شبه چپ مانند LO که با دهه های خیانت به اعتصابات و نزاع های اجتماعی بی اعتبار شده اند ، فوران کرد. این سازمان ها با “جلیقه های زرد” که آنها را به عنوان یک جنبش راست افراطی ، نئوفاشیست محکوم کردند ، خصمانه بودند.
اکنون ، با همه گیری جهانی ، LO نگران است که یک جنبش سیاسی رادیکال و آشکارتر طبقه کارگر در خارج از اتحادیه ها ایجاد شود. به همین دلیل است که LO با ناامیدی روزافزون استدلال می کند که ضد حمله طبقه کارگر را فقط بوروکراسی اتحادیه کارگری می تواند اداره کند.
مبارزه فوری برای سیاست پناه دادن به خانه و ضد ریاضت اقتصادی مستلزم قطع کارگران از اتحادیه های کارگری و چپ شبه ، از جمله LO ، است که از سیاست مصونیت گله های اتحادیه اروپا و بازسازی اقتصادی حمایت می کنند. برای این منظور ، کارگران باید کمیته های امنیتی خود را در محله ها ، دانشگاه ها و محل کار ایجاد کنند و حزب برابری سوسیالیست را به عنوان یک رهبری انقلابی در برابر ماهواره های سیاسی اتحادیه های کارگری مانند LO بسازند.
[ad_2]