[ad_1]
از اواخر سال 2020 ، به عنوان بخشی از وخیم شدن اپیدمی جهانی ، بحران ویروس کرونا در بسیاری از مناطق چین آغاز شده است. با نزدیک شدن به سردترین شرایط زمستان ، موج جدید شیوع هنوز در حال توسعه است.
در روزهای اخیر ، مقامات در مناطقی که از این همه گیری تهدید شده اند – شهرهای بزرگی مانند شنیانگ ، دالیان و شیجیازژوانگ – به طور مداوم اعلام می کنند که وارد “دولت جنگ” شده اند. اقدامات آنها شامل افتتاح آزمایشات اسید نوکلئیک برای میلیون ها نفر ، لغو همه تجمعات و محدود کردن حمل و نقل عمومی است.
این عملیات پیشگیری از همه گیری با چالش های جدی روبرو است. تعطیلات بهاری نزدیک است – سال جدید سال قمری ، تعطیلات هفت روزه و حرکت توده ای معمول مردم باید از 12 فوریه آغاز شود. معمولاً صدها میلیون نفر ، عمدتا کارگران مهاجر ، در این زمان از سال به خانه برمی گردند. دولت های بسیاری از شهرها که نگران تأثیر همه گیر هستند ، با صدور اطلاعیه هایی از مردم خواسته اند که مگر اینکه لازم باشد به خانه برنگردند.
طبق کمیسیون بهداشت ملی ، در نیمه شب 10 ژانویه ، 673 مورد تایید شده (عفونت های علامتی) و 506 عفونت بدون علامت در چین ثبت شده است. در حال حاضر شیوع این بیماری ها بطور عمده در پکن و همچنین شیجیازژوانگ ، شنیانگ و دالیان متمرکز است. پس از شروع موج جدیدی از عفونت در سه شهر بزرگ پکن ، شنیانگ و دالیان در نیمه دوم دسامبر ، تعداد موارد شیجیاژوانگ نیز به سرعت افزایش یافت – 212 مورد در طی 9 روز – و آن را به بیشترین بیماری همه گیر در چین تبدیل کرده است.
شهر شیجیاژوانگ ، مرکز استان هبی ، یک شهر 11 میلیون نفری ، سه شنبه گذشته “ایالت جنگ” اعلام شد. از روز پنجشنبه راه آهن ، بزرگراه ها و پروازها مسدود شده است تا از ورود یا خروج مردم جلوگیری شود.
ناحیه گائوچنگ که تحت صلاحیت شهر شیجیاژوانگ است ، کانون شیوع این بیماری است. سه مقام منطقه توسط مقامات به “پیشگیری و کنترل وحشتناک” متهم شده اند.
گزارش شده است که اولین مورد شیوع این بیماری از دهکده Xiaoguozhuang بوده است که در آنجا یک خانم 61 ساله ساکن به این عفونت مبتلا شده است. متعاقباً موارد تأیید شده یکی پس از دیگری در روستا ظاهر شد و به تدریج به روستاهای اطراف گسترش یافت.
در یک کنفرانس مطبوعاتی در 8 ژانویه ، لی چی ، رئیس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های استانی هبی ، گفت شیوع در هبی و همچنین شیوع آن در مناطق دیگر به دلیل ویروس های خارج از کشور است. دهکده Xiaoguozhuang تنها دوازده کیلومتر با فرودگاه بین المللی جاندینگ فاصله دارد ، بنابراین واردات و انتشار ویروس تسهیل می شود. بیشتر روستاییان در بخش خدمات یا در تدارکات زنجیره سرد کار می کنند و بنابراین بیشتر در معرض ویروس قرار دارند.
علاوه بر این ، اجتماعات اجتماعی می تواند عاملی در این شیوع باشد. طبق اطلاعات رسمی ، از 28 دسامبر تا 2 ژانویه در روستای Xiaoguozhuang و روستاهای اطراف آن چندین عروسی برگزار شد و بیش از 19 مورد تایید شده را شامل شد. از زمان عروسی در 28 دسامبر ، هفت مهمان عفونت تشخیص داده شده است. بر اساس نظرات دهكده های محلی در رسانه ها ، تقریباً هیچ كسی ماسك به دست نداشت یا اقدامات محافظتی دیگری در عروسی انجام نداد.
فنگ زیجیان ، معاون مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها ، در تاریخ 5 ژانویه گفت که افزایش زیاد موارد در مدت زمان کوتاه به معنای گسترش “بسیار مخفی” ویروس برای مدتی است. مدل های موازی نیز در مناطق دیگر ظاهر شده اند. قبلاً در دالیان افرادی بودند که پس از آزمایشات زیاد آزمایش مثبت می دادند. شیوع در پکن ویژگی های مشابهی را نشان داد.
از 10 ژانویه ، در مجموع 63 منطقه “خطر متوسط” به طور رسمی در چین تعیین شده است – 28 در استان هبی (عمدتا در Shijiazhuang و Xingtai) ، 8 در پکن ، 30 در استان Liaoning (به طور عمده در شهر Shenyang و شهر دالیان) و 7 در استان. هیلونگ جیانگ (همه در شهر هیهه).
این شیوع ها یک بار دیگر نشان می دهد که طبقه کارگر در صف اول همه گیری در چین و همچنین در سطح بین المللی پیشتاز است. چندین مورد به دلیل قرار گرفتن ویروس در سطح کالاهای منجمد وارداتی از خارج از کشور آلوده شده است ، اما حتی پس از بروز همه گیری در بسیاری از شهرها ، شرکت های تدارکات زنجیره سرد هنوز مسئول ضد عفونی ناکافی و عدم حفاظت بهداشتی طبق آمار ، بیشتر موارد این شیوع کارگران کارخانه ، رانندگان اتوبوس ، پیشخدمت ها ، پیک ها و کارگران مشابه است.
به طور کلی ، مناطق روستایی در میان جمعیت کمتر متحرک در نظر گرفته می شوند ، اما شیوع هبی در ابتدا در مناطق روستایی متمرکز بود. تا حدی این امر به این دلیل بود که برخی از کارگران مهاجر تحت تأثیر افزایش بیکاری ، کاهش دستمزدها و دستمزدهای پرداخت نشده قرار گرفته و مجبور شدند قبل از “موج بازگشت” فصل جشنواره به خانه خود بازگردند. کارگران عملاً هیچ حمایتی و کمکی برای کاهش شرایط وخیم زندگی خود دریافت نکرده اند.
در عین حال ، این پیشرفت ضعف سیستم بهداشتی و درمانی را در روستاها و سایر مناطق “مردمی” نشان داده است. مطابق با اخبار چین وب سایت ، منبع شیوع هبی مشخص نشده است ، اما این یک واقعیت مسلم است که سیستم پیشگیری از اپیدمی در مناطق روستایی ناکافی است و بسیاری از موارد به موقع آزمایش نشده اند.
با توجه به شیوع همه گیر در سراسر جهان ، مردم ترغیب می شوند که امید خود را به واکسن معطوف کنند و دولت چین طرح واکسیناسیون خود را تسریع کرده است. چین رسماً واکسیناسیون خود را برای “جمعیت اصلی” در ماه دسامبر آغاز کرد و مناطق مختلف به تدریج در حال توسعه آن هستند. کسانی که در گروه اول “جمعیت واکسیناسیون کلیدی” ذکر شده اند ، شامل افرادی در 9 صنعت از جمله تدارکات ، گمرک ، مراقبت های پزشکی و حمل و نقل هستند. تصور می شود این صنایع از طریق مشاغل بیشتر در معرض ویروس قرار دارند.
طبق برنامه واکسیناسیون قبلا اعلام شده علیه پکن COVID-19 ، واکسیناسیون “جمعیت کلیدی” در پایتخت قبل از جشنواره بهار تکمیل خواهد شد. سپس بسته به میزان تأمین واکسن ، واکسیناسیون برای گروههای دیگر سازماندهی می شود. در تاریخ 9 ژانویه ، زنگ ییکسینگ ، معاون کمیسیون ملی بهداشت چین ، گفت که برنامه واکسیناسیون چین حداقل 60 درصد از مردم را واکسینه می کند و هزینه ای دریافت نمی کند.
در حال حاضر ، واکسن ارائه شده توسط دولت به شهروندان چینی از شرکت دارویی دولتی سینوفرم است. طبق اطلاعات رسمی قبلی ، درصد موثر واکسن 79.34 درصد است.
با این حال ، قبل از اینکه واکسن در مقیاس وسیع به مردم تزریق شود ، همه گیر جهانی که به دلیل سیاست های دولت در همه جا در حال رشد است ، هنوز هم تهدیدی جدی برای توده های چین است. این واقعیت را برجسته می کند که بیماری همه گیر یک مشکل جهانی است که به عنوان مثال با قفل کردن مرزها قابل حل نیست.
پیچیدگی خطر ، کوچک سازی مکرر همه گیری توسط رسانه های دولتی برای توجیه لغو روش های پیشگیری و کنترل برای اطمینان از بازگشت به کار است. اگرچه چین تعداد موارد نسبتاً کمی را حفظ می کند ، عمدتا از طریق آزمایشات گسترده و ردیابی تماس ، ویروس بسیار مسری هنوز در حال گسترش است.
[ad_2]