[ad_1]
در حالی که به جهانیان گفته شده بود که در مراسم تحلیف جو بایدن به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده با آرامش آه بکشند ، 17350 نفر در سراسر جهان بر اثر عفونت های COVID-19 جان خود را از دست دادند. این بالاترین میزان کشته ها در طول یک روز بوده است. در ایالات متحده ، COVID-19 جان 4385 نفر دیگر را گرفت و کمتر از یک ماه بعد ، تعداد کشته ها بیش از نیم میلیون نفر بود.
هیئت اجرایی سازمان بهداشت جهانی (WHO) در این هفته تشکیل جلسه می دهد 148هفتمین جلسه بررسی گزارش پیشرفت دوم از همه گیری تهیه شده در 6 ژانویه توسط کمیته مستقل آمادگی و پاسخ همه گیر. این گزارش ، که به عنوان چارچوبی برای جلسه یک هفته ای عمل می کند ، هدف آن ارزیابی درسهایی است که از واکنش جهانی به بیماری همه گیر آموخته و تدوین قطعنامه هایی درباره اقدامات حیاتی برای رفع نواقص شناسایی شده در همه گیری است.
کل گزارش یک کیفرخواست ویرانگر پاسخ همه گیر جهانی است که هم پیش بینی و هم پیش بینی شده بود. و علیرغم هشدارهای فاخر ، ملتهای پردرآمد و رهبران آنها ترجیح داده اند که حفظ م institutionsسسات مالی و منافع ملی خود را بالاتر از جمعیت و رفاه کره زمین قرار دهند. آنچه در این گزارش از دست رفته است ، تحلیل بسیار ضروری مارکسیستی است که می تواند زمینه علمی برای این کاستی ها فراهم کند ، که تقریباً 100 میلیون مورد از عفونت های COVID-19 و بیش از 2 میلیون مرگ را دیده است.
یکی از اولین نکات مهم در گزارش ، ادامه عدم اجرای اقدامات جامع بهداشت عمومی است – از جمله شناسایی به موقع ، ردیابی و جدا کردن تماس ها ، فاصله فیزیکی ، بهداشت و محدودیت های سفر و جمع آوری – برای جلوگیری از ادامه و انتقال ، بیماری و مرگ غیر قابل قبول ، که حتی در ابتدای واکسیناسیون نیز به طرز وحشتناکی تحت تأثیر قرار می گیرند.
همه گیری فقط نابرابری های موجود در داخل و بین ملت ها را بیشتر آشکار و عمیق تر کرده است. این هیئت دریافت که “افراد آسیب پذیر و حاشیه نشین” در چندین کشور از مراقبت های بهداشتی و خدمات اساسی محروم هستند. دستیابی به روش های تشخیصی ، عوامل درمانی مانند اکسیژن و مواد مصرفی مورد نیاز ، از کشورهای با درآمد بالا برخوردار است. آنها ملی گرایی واکسن را تهدیدی برای عواقب بعدی همه گیری ذکر کردند.
این هیئت نوشت: “ما نمی توانیم اجازه دهیم اصولی ایجاد شود كه طبق آن برای كشورهای با درآمد بالا قابل قبول است كه بتوانند 100 درصد از جمعیت خود را واكسن دهند ، در حالی كه كشورهای فقیرتر فقط به پوشش 20 درصدی اكتفا می كنند.” “COVID-19 در فقیرترین کشورها آغاز نشده است ، اما بیشترین آسیب را می بینند و نیاز به افزایش همبستگی و حمایت از جامعه بین المللی دارند.”
سیستم هشدار جهانی همه گیر به شکل فعلی غیرقابل استفاده و مضر است. این هیئت خواستار ایجاد یک “سیستم اطلاعاتی توزیع شده” است که در آن افراد در کلینیک ها و آزمایشگاه های محلی که با داده های زمان واقعی و ابزار تصمیم گیری کار می کنند می توانند داده های مهم را برای “فعال کردن پاسخ” به صورت روزانه فراهم کنند ، و نه هفته ها عوامل بیماری زا در معرض خطر اپیدمی. با این حال ، این مستلزم ابتکار عمل سیاسی از جانب ملت ها است “” به دلیل انجام اقدامات لازم به محض اعلان سیگنال ، پاسخگو باشند “.
نویسندگان نگرانند که تجربه همه گیری های قبلی و ارزیابی ها و توصیه های آنها گرفته نشده است. آنها نوشتند: “ناتوانی در جدی گرفتن خطر وجودی ناشی از تهدید همه گیر برای بشریت و جایگاه آن در آینده کره زمین وجود دارد.” آنها همچنین اشاره کردند که “WHO” برای انجام کار مورد انتظار “تقویت شده است”. بودجه ناکافی و عدم حمایت مادی بر توانایی آن در استقرار کارکنان یا منابع کمیاب در مناطق محلی تأثیر گذاشته است. به دلیل افزایش تنش های ژئوپلیتیکی ، که انسجام اجتماعی را با مشکل روبرو می کند ، عدم توانایی در یک روش بین المللی و هماهنگ با همکاری بین المللی “عملکرد همه گیر و کاهش شیوع” جهانی را تضعیف می کند.
با این حال ، مطبوعات بورژوازی به جای پرداختن به انتقادات گسترده ارائه شده در گزارش واکنش ناشیانه جهانی به بیماری همه گیر ، ترجیح می دهند به عناصر نسبتاً جزئی بیانیه گسترده 34 صفحه ای پی ببرند که در تأخیرهای اولیه شیوع اشتباهاتی را نشان می دهد. در ووهان ، چین ، توسط دولت چین و WHO. در پشت این کاستی های آشکار در جریان اصلی مطبوعات ، منافع ملی گرایانه قرار دارد که می خواهند مسئولیت قربانیان بیماری همه گیر را به مردم ملتها معطوف کنند.
بند اول گزارش CNN منجر به این می شود که “چین و WHO می توانند سریعتر و قاطعانه برای محدود کردن شروع شیوع COVID-19 اقدام کنند.” ضمن برجسته کردن برخی از نکات اصلی گزارش ، نیویورک تایمز وی سرانجام به بی قراری WHO ، چین و دولت ترامپ روی آورد ، و بی توجهی به دخالت روزنامه در ترویج سیاست مصونیت گله ها و ابتکارات بازگشت مدارس.
این گزارش نواقص را به واکنش سازمان بهداشت جهانی به شکست عمده کشورهای پردرآمد و رهبران آنها پیوند می دهد. این بیانیه می گوید که عدم اعتماد برخی از “کشورهای عضو” به WHO از اختلافات عمیق ناشی از چندین سال در روابط جهانی ناشی می شود.
این اصل خاص بین الملل گرایی است که بیش از آنکه منافع فردی داشته باشد ، بر اساس نیازهای اجتماعی استوار است و می تواند یک ثبات سیاسی لازم برای اعلام وضعیت اضطراری جهانی و انجام یک واکنش بین المللی مناسب را برای یک نهاد جهانی مانند WHO فراهم کند. همه گیری ، به طور منفی ، منفی ، خطرات پیش روی کره زمین را نشان می دهد ، اگر طبق اصول سوسیالیستی بین المللی سازماندهی نشود.
واقعیت این است که WHO همچنان یک نهاد بورژوایی است که فقط می تواند نقش مشورتی داشته باشد. هنگامی که WHO وضعیت اضطراری بهداشت عمومی را از اهمیت بین المللی اعلام كرد ، فقط تعداد محدودی از كشورها به این هشدار توجه كردند و اقدامات بهداشت عمومی متناسب با خطر را افزایش دادند.
“این هیئت با نگرانی عمیق یادآوری می کند که عدم توانایی در ایجاد یک تغییر اساسی علی رغم هشدارهای صادر شده ، جهان را به طور خطرناکی در معرض خطر قرار داده است ، همانطور که همه گیری COVID-19 اثبات می کند. کمیته مستقل نمی خواهد گزارش دیگری را در قفسه ها نگه دارد ، مورخان را به پرسش می گذارد چه می شود اگر توصیه های وی دنبال شد “
این هیئت از پرستاران و متخصصان بهداشتی که در همه گیری به وظیفه Herculean پایبند هستند ، معیشت و زندگی خود را به خطر می اندازند ، قدردانی می کند: “برای کمک به سازماندهی مجدد بیمارستان ها و خدمات بهداشتی ، مدیریت بیماران مبتلا به COVID-19 ، ارتباطات بهداشتی و به طور فزاینده ای ، ایجاد و تهیه سیستم های واکسن زایی “این با وجود کمبود 6 میلیون نفر در نیروی کار بهداشت جهانی است.
با این حال تعداد کمی از متخصصان بهداشت در مطبوعات در مورد این کار حیاتی گزارش شده اند. این هیئت خاطرنشان می کند که بیش از 1500 پرستار ، که احتمالاً بسیار دست کم گرفته می شوند ، از ماه اکتبر جان خود را از دست داده اند و 70 درصد انجمن های ملی پرستاران “میزان بالای رنج روحی در بین پرستاران ، همراه با خستگی جسمی ، کلامی و حملات فیزیکی و تبعیض. “
هزینه ای که همه گیر برای مسائل بهداشتی غیر COVID داشت نجومی بود. از 105 کشور مورد بررسی ، 90 درصد برخی از اختلالات در خدمات بهداشتی را گزارش کرده اند. کشورهای با درآمد متوسط و پایین ، بار اصلی این مسئله را متحمل شده اند. بانک جهانی تخمین زده است که 7 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی ضرر کرده است که بالغ بر 6 تریلیون دلار است. جای تعجب نیست که کشورهایی که اقدامات سختگیرانه بهداشت عمومی را اعمال می کنند ، نتایج اقتصادی بهتری را دیده اند ، در حالی که در عین حال ، مرگ و میر و مرگ ناشی از عفونت COVID را کمتر دیده اند.
نویسندگان می نویسند: “اگرچه کمیسیون می داند که همه گیری ادامه دارد و بنابراین روند طولانی مدت در تأثیر اقتصادی هنوز به طور قطعی مشخص نشده است ، اما با این وجود ما معتقدیم که شواهد کافی برای اطمینان از تصمیم گیری برای اجرای اقدامات دقیق برای با کنترل بهداشت عمومی ، اقتصاد از حداقل اقتصادی که این اقدامات را اجرا نمی کنند ، بدتر خواهد شد ، در حالی که از مرگ و میر و بیماری های قابل توجهی جلوگیری می کند. “
یکی از اولین اقدامات رئیس جمهور بایدن امضای دستور اجرایی متوقف کردن خروج آمریکا از WHO بود. دیگری مأموریت نقاب فدرال بود. دکتر آنتونی فاوسی روز پنجشنبه در هیئت اجرایی WHO تشکر کرد و از واکنش جهانی WHO به بهداشت عمومی قدردانی کرد و نتیجه گیری کرد: “ایالات متحده آماده همکاری و همبستگی برای حمایت از پاسخ بین المللی COVID است. 19 برای کاهش تأثیر آن در سراسر جهان ، تقویت نهادهای ما ، افزایش آمادگی همه گیر برای آینده و بهبود سلامت و رفاه همه مردم در سراسر جهان. “
با کنار گذاشتن این سخنان ، ایالات متحده با یک بحران اقتصادی غیرقابل کنترل روبرو است که به طور موقت با هجوم مبالغ هنگفت پول از سوی فدرال رزرو و بانک های بین المللی تا حدودی پنهان مانده است. انباشت گسترده بدهی اقدامات سختگیرانه ریاضت و روشهای استبدادی حکمرانی را تسریع می کند. همه گیری به طور تصادفی در صحنه جهانی ظاهر نشد. به خوبی شناخته شده بود که چنین همه گیری ای رخ خواهد داد و تنها سوال این بود که چه زمانی. پاسخ یک محصول جانبی از سیستم دولت ملی منسوخ بود که تحت سرمایه داری سازمان یافته بود. یافته های گزارش پانل آمادگی و واکنش دوم همه گیر ، نیاز اساسی برای سازماندهی مجدد سوسیالیستی منابع جهان را تأکید می کند.
[ad_2]