[ad_1]
گزارش اخیر میشل بشلت ، کمیسر حقوق بشر سریلانکا ، تحقیقات در مورد جنایات جنگی و تحریم های هدفمند ، از جمله مسدود کردن دارایی و ممنوعیت سفر ، را در مورد “متهمانی که به نقض حقوق بشر متهم هستند” توصیه کرد.
این گزارش 17 صفحه ای برای چهل و چهارمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل (UNHRC) تهیه شده و در 27 ژانویه منتشر شد. جلسه بعدی کمیساریای عالی برجام قرار است در اواخر فوریه آغاز شود و تا 19 مارس ادامه داشته باشد.
گزارش Bachelet شامل “فرصت های” پیشنهادی کشورهای عضو برای “بهبود مسئولیت کیفری” در سریلانکا و ارجاع آن به دادگاه کیفری بین المللی (ICC) است. همانطور که آنها می گویند ، کشورهای عضو “می توانند تحقیقات و پیگرد قانونی از همه طرفها در سریلانکا را به طور فعال پیگیری کنند” در دادگاه های ملی خودشان.
این گزارش با اشاره به انتصاب مقامات و افسران ارشد سابق در سمت های مهم دولت به نظامی شدن دستگاه های دولتی در سریلانکا اشاره دارد. لغو ضمانت های اساسی آزار و اذیت روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشر. و سوزاندن اجباری همه قربانیان COVID-19. گزارش کمیساریای عالی پناهندگان کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد این اقدامات را به عنوان محدودیت در امور مدنی و حقوق بشر توسط دولت رئیس جمهور راجاپاشا توصیف می کند.
جنایات جنگی ذکر شده در این گزارش مربوط به حملات نظامی سریلانکا در ماههای اخیر درگیری خونین علیه ببرهای آزادسازی تامیل ایلام (LTTE) است. سازمان جدایی طلب در ماه مه 2009 شکست خورد.
کارشناسان سازمان ملل تخمین می زنند که دست کم 40،000 غیرنظامی در حملات وحشیانه و بی رویه نظامی کشته شده اند. تعدادی از رهبران LTTE که تسلیم شدند با خونسردی کشته شدند و صدها جوانی که به ارتش تسلیم شدند ناپدید شدند.
رئیس جمهور گوتابایا راجاپاكشا كه در زمان ماهیندا راجاپاكشا ، برادر بزرگتر و سپس رئیس جمهور وی وزیر دفاع بود ، این عملیات نظامی را رهبری می كرد.
دولتهای متوالی سریلانکا طی 30 سال درگیری جمعی که در جولای 1983 آغاز شد ، مرتکب جنایات جنگی زیادی شدند. آخرین سالهای جنگ ، که در سال 2006 توسط رژیم ماهیندا راجاپاکسا با پشتیبانی نیروهای امپریالیستی ، از جمله ایالات متحده و هند ، شاهد افزایش جنایات علیه تامیل ها بودند.
سرکوب وحشیانه نه تنها در مناطق نظامی در شمال و شرق سریلانکا ، بلکه در جنوب نیز رخ داد ، جایی که روزنامه نگاران و دیگران که از دولت انتقاد می کردند ، ربوده شدند ، “ناپدید شدند” یا کشته شدند.
مانند همه اسلاف خود ، رژیم فعلی راجاپاكشا هم كاملاً اتهامات مربوط به جنایات جنگی را رد می كند و خواستار مصونیت قانونی برای همه افسران نظامی است. کلمبو در تلاش است تا با اشاره به روشهای ضد دموکراتیک و تروریستی مورد استفاده LTTE علیه تامیلی ها ، سینهالی ها و مسلمانان ، جنایات خود را بپوشاند.
با این حال ، مسئولیت اصلی جنگ به عهده نخبگان حاکم سریلانکا و دولت های پی در پی آن از سال 1948 است که به طور مداوم از شوونیسم ضد تامیل برای حمایت از حکومت بورژوازی با تقسیم و تضعیف طبقه کارگر در خطوط قومی استفاده کرده اند.
گزارش باچلت در حالی منتشر شده است كه اقدامات آمریكا برای ارائه قطعنامه جدید حقوق بشر به سریلانكا برای تحت فشار قرار دادن رژیم راجاپاكسا برای ماندن در مدار زمین استراتژیك واشنگتن ، ارائه شده است. از زمان انتخاب راجاپاكسا به عنوان رئیس جمهور در نوامبر 2019 ، ایالات متحده از كلومبو خواسته است تا در جنگ ضد چینی خود ادغام شود. این دستور کار در زمان دولت رئیس جمهور مایتریپالا سیریسنا و نخست وزیر رانیل ویکرمسینگه ادامه یافت.
سیریسنا در سال 2015 در یک عملیات تغییر رژیم که توسط ایالات متحده برای جایگزینی ماهیندا راجاپاکسا رئیس جمهور سابق سازمان یافته بود ، رئیس جمهور شد. واشنگتن با روابط نزدیک رژیم ماهیندا راجاپاكشا با پكن بر سر سرمایه گذاری و تأمین تجهیزات نظامی در طول جنگ خصمانه بود.
رژیم سیریسنا-ویکرمزه ، بلافاصله سیاست خارجی سریلانکا را به نفع واشنگتن تغییر داد و تقویت روابط و عملیات بین نیروهای مسلح سریلانکا و ارتش ایالات متحده را آغاز کرد.
در عوض ، واشنگتن به تصویب قطعنامه کمیساریای عالی کمیساریای عالی پناهندگان در اکتبر 2015 کمک کرد که به کلمبو کمک کرد تا با موافقت با تحقیقات ملی در مورد نقض حقوق بشر از طریق دادگاه های سریلانکا ، درخواست تحقیقات بین المللی جنایات جنگی را سرکوب کند. این دادگاه ها هرگز تشکیل نشدند.
واشنگتن و هند ، شریک استراتژیک منطقه ای آن ، به شدت نگران بازگشت گوتابایا راجاپاكشا و ماهیندا راجاپاكشا به قدرت هستند. در همین زمان ، بیماری همه گیر COVID-19 تأثیر عمیقی بر اقتصاد بسیار بدهکار سریلانکا داشته و رژیم راجاپاكسا را مجبور كرده است تا به طور فزاینده ای برای سرمایه گذاری و وام به چین متوسل شود.
طی ماه گذشته ، گروه اصلی سازمان ملل در سریلانکا – انگلیس ، کانادا ، آلمان ، مقدونیه و مونته نگرو – اعلام کرده است که قصد دارد قطعنامه ای را در مورد نقض حقوق بشر به برجام ارائه دهد.
سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده ، ند پرایس هفته گذشته در توییتی گفت که ما “گزارش مهم مربوط به سریلانکا را از کمیساریای عالی حقوق بشر در حال بررسی دقیق” هستیم. وی گفت ، آینده سریلانکا “به احترام به حقوق امروز و برداشتن گام های مهم برای مقابله با گذشته بستگی دارد.”
نگرانی های “حقوق بشر” ایالات متحده و اظهارات مشابه دیگر قدرت های بزرگ که در بسیاری از جنایات جنگی مستند و سایر جنایات دست داشته اند ، بدگویی و ریاکاری است.
امپریالیسم آمریکا ، در مرکز یک بحران جهانی که با شیوع ویروس کرونا افزایش یافته است ، به شدت تلاش می کند تا هژمونی جهانی خود را بازگرداند. این تحت دولت بایدن ، رئیس جمهور ایالات متحده ادامه و شدت می یابد.
احزاب تامیل در سریلانکا ، از جمله اتحاد ملی تامیل (TNA) ، جبهه ملی مردم تامیل (TNPF) و اتحاد خلق تامیل ، در پشت جدیدترین منشور حقوق بشر به رهبری آمریکا متحد شده اند.
دیپلمات های آمریکایی و انگلیسی در مورد قطعنامه جدید حقوق بشر با رهبران TNA و همچنین رهبران TPA و TNPF گفتگو کردند. این احزاب به همراه “گروه های جامعه مدنی” با ارسال نامه به رئیس کمیساریای عالی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستار تحقیق در مورد جنایات جنگی در سریلانکا و ارجاع به دادگاه کیفری بین المللی شدند.
در سال 2015 ، TNA از عملیات تغییر رژیم کلمبو به رهبری ایالات متحده پشتیبانی کرد و به عنوان یک شریک عملا در دولت سیریسنا-ویکرمینگه عمل کرد. احزاب ملی گرای تامیل از انباشت ژئوپلیتیک و نظامی علیه چین کاملاً حمایت می کنند. حمایت آنها از “نگرانی های حقوق بشر” از “جامعه بین المللی” – یک حسن تعبیر برای ایالات متحده و دیگر قدرت های بزرگ – تلاشی برای تأمین حمایت بین المللی برای انتقال قدرت به بورژوازی تامیل در شمال و شرق است.
در پاسخ به گزارش کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل ، دریادار جایانات کلمبیا ، وزیر امور خارجه سریلانکا به این موضوع گفت ساندی تایمز که “هیچ چیزی در برابر متهمان به جنایات جنگی ثابت نشده است”. وی گفت: سریلانکا بسیار آرامتر و پایدارتر از هر کشوری است که سعی در بی اعتبار کردن ما دارد.
کولمبیج اذعان داشت که گزارش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد نسبت به گزارش قبلی “بدتر” است ، اما اصرار داشت که “تقریباً تمام تعهدات” به قطعنامه قبلی پناهندگان برجام ، جدا از ایجاد سازوکار قضایی ، توسط دولت قبلی انجام شده است. وی سپس ادعا كرد كه گزارش تحت تأثیر “گزارش سایه از اینجا و مهاجر تامیل” قرار گرفته است.
رژیم راجاپاكسا همه ادعاهای جنایات جنگی را رد كرد و مدام دولت سیریسنا-ویكرمسینگ را به خیانت متهم كرد. در مارس سال گذشته ، رئیس جمهور راجاپاكسا اعلام كرد سری لانكا از قطعنامه برجام كه در اكتبر 2015 تصویب شد ، خارج می شود.
دولت راجاپاكسا از فشار فزاینده آمریكا بسیار عصبی است و می خواهد از هرگونه تحقیقات درباره جنایات جنگی جلوگیری كند.
در 22 ژانویه ، راجاپاكشا كمسیون تحقیق سه نفره جدیدی را به ریاست یك قاضی بازنشسته دیوان عالی كشور منصوب كرد. وظیفه آن این است که تشخیص دهد آیا کمیسیون های قبلی نقض حقوق بشر را شناسایی کرده اند یا نه و بررسی می کنند که توصیه های آنها اجرا شده است. این مانور ناامیدکننده دیگری برای صرفه جویی در وقت است. دو کمیسیون قبلی در واکنش به فشارهای قبلی آمریکا توسط رژیم رئیس جمهور سابق ماهیندا راجاپاكشا منصوب شد.
در 24 ژانویه ، کولمبیج گفت ناظر یکشنبه: “ما می خواهیم به برجام متعهد شویم [and] روابط صمیمانه ای با ایالات متحده برقرار می کند. من فکر می کنم ایالات متحده باید با سریلانکا تعامل سازنده داشته باشد. “
وی گفت ، گروه اصلی سریلانکا “یک قطعنامه اجماع را پیشنهاد کرد که یک سال دیگر به ما برای اجرای تعهدات حقوق بشر فرصت می دهد … [I]و ما باید توافق کنیم که متن قطعنامه باید به طور مشترک تهیه شود. اکنون منتظر مشاهده متن قطعنامه جدید هستیم. “
گزارش کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل و همه تورها و معاملات پشت صحنه این موضوع را روشن می سازد که واشنگتن برای اطمینان از باقی ماندن کلمبو در هیچ کاری متوقف نخواهد شد – از جمله عملیات تغییر رژیم دیگر یا کشیدن سریلانکا به دادگاه بین المللی کیفری در راستای برنامه های جنگی خود علیه چین.
[ad_2]